વધ

"શું થયું હતું એ રાતે ? નંદની શું તમે જ તમારા પતિનું મર્ડર કર્યું છે ? જણાવો. કોઈ પણ પ્રકારના ડર વિના તમે જણાવી શકો છો.

 છેલ્લા એક મહિનાથી રોજ આ જ પ્રશ્ન અલગ અલગ રીતે પૂછાતો ને ઉત્તર એકમાત્ર.. નંદનીનું મૌન.

 આજે ફરી એ જ નું પુનરાવર્તન.. ન જાણે શું થયું પણ આજે નંદનીએ મૌન તોડયું." ના, મેં વિનયનું મર્ડર નથી કર્યું. મેં એ નરાધમનો વધ કર્યો છે." આ સાંભળી આખી કોર્ટમાં સન્નાટો છવાઈ ગયો.સૌ નંદનીને જોઈ રહ્યાં.. નંદનીએ ફરી કહ્યું, " હા, જજસાહેબ ! મેં એનો વધ કર્યો છે.. મેં જ એનો." આગળનાં શબ્દો ડૂસકાં સાથે ક્યાંય ઓગળી ગયા

" તો જણાવો, શું થયું હતું એ રાતે.. ? "

  એક ઊંડા શ્વાસમાં દ્રઢ નિશ્ચય સાથે હિંમત ભરતાં નંદનીએ કહ્યુ, " સમાજનાં સૌથી પ્રતિષ્ઠિત અને શહેરનાં સૌથી ધનવાન પરિવારના એક નાવાઈનાં પુત્ર વિનય સાથે મારા વિવાહ થાય હતા હું પોતે પણ એમબીએ. થઈ છું. જીવનમાં કહેવાતાં તમામ સુખો છે મારે.. ને સ્ત્રીજીવનનું સૌથી મોટું દુઃખ શંકાશીલ હમસફર મળ્યો છે મને.

નવરાત્રી ચાલતી હતી. આઠમની રાત હતી. મને બાળપણથી જ ગરબાનો ખૂબ જ શોખ. પણ વિનયનાં સ્વભાવને કારણે એ પણ છોડી દીધો. એ રાતે એની કઝીન નીલિમા આવી હતી. એના અતિ આગ્રહને કારણે હું એમની સાથે ગરબા રમવા ગઈ હતી, અલબત્ત, મમ્મીજીની પરમિશન લઈને. હું રાતે જલદી ઘરે આવી ગઈ હતી. પણ એ ખૂબ જ ગુસ્સે હતા. મને જોતા જ એ ગુસ્સામાં ગાળાગાળી કરવા લાગ્યા. સપરમા દિવસે ઝઘડો ન થાય અને મારે માર ન ખાવો પડે એ માટે હું રૂમમાં જવા લાગી. એમણે ડાઈનિંગ ટેબલ પરથી કાંટાચમચીનો ઘા કર્યો,હું બચીને રૂમમાં દોડી. એ રૂમમાં આવ્યા અને બેલ્ટથી મને મારવા લાગ્યા, હું બચવા રૂમમાં જ ફાફા મારતી હતી. ત્યાં જ મને ગરદનથી પકડી તમાચા મારવા લાગ્યા. પછી ગુસ્સામાં બરાડતા, કયા તારા યાર વગર સૂની પડી ગઈ ' તી કે રાતનું પણ ભાન ન રહ્યું. કહેતા મારા વાળ પકડી સીડીથી મને ઘસડતા નીચે ખેંચી લાવ્યા. હું ચીસાચીસ કરતી રહી..રડતી રહી.

" તું માત્ર મારી છે. સમજી ! તું માત્ર મારી અને મારી જ છે. આમ ખૂબ જ ઝનૂનમાં બોલતા એ મારી સાથે બળજબરી કરવા લાગ્યા. મારાં શરીર પર નહોર ભરી મને નોચવા લાગ્યો. સાચું કહું સાહેબ, એના મારથી શરીરને જેટલી તકલીફ ન્હોતી થતી એટલી માનસિક તાણ થતી.. હું ખુલ્લા આકાશમાં પણ કેદ હોઉં એવું હરપળ લાગતું. એક ફફડાટ, એક ડર સતત મારામાં મોજૂદ રહેતો.

 એ મને ચૂંથી રહ્યો હતો એક તરફ નવરાત્ર દરમિયાન શક્તિ સ્વરૂપ મા ની પૂજા થઈ રહી હતી ને હું અહીં ચૂંથાઈ રહી હતી,હું બચવા પ્રયત્ન કરી રહી હતી પણ એની મજબૂત પકડમાંથી છૂટવું મારા માટે અશક્ય હતું. ત્યાં જ મારા હાથમાં પેલી કાંટાચમચી આવી ગઈ, જે એણે મને છુટ્ટી મારી હતી. ન જાણે ક્યાંથી શું સૂઝ્યું કે મેં એ કાંટો એની ગરદનમાં માર્યો. એની પકડ ઢીલી પડી. મેં મારા બચાવ ખાતર કાંટો એની ગરદનમાં માર્યા જ કર્યો. વિનય ત્યાં જ ઢળી પડ્યો.. જાણે મા સાક્ષાત મને પ્રેરી રહ્યા હતા એના જુલ્મી રાક્ષસી પંજામાંથી જાતને છોડાવવા. પછી શું થયું એ આપ સૌ જાણો જ છો.

આટલું કબૂલતા, આઘાત અને ડરનો હિમાલય નંદનીનાં મન પરથી ખસી ગયો. ને વિનયનાં મૃત્યુ પછી કોરીધાકોર બનેલી આંખો હૃદયની સઘળી પીડા લઈ વહી રહી.