હું કેવી સ્ત્રી?
હું કેવી સ્ત્રી?
હું કેવી સ્ત્રી?
હું સ્વચ્છંદી નથી, કુછંદી નથી, પણ અછઁદાસ. કોઈ પણ છંદ વગરની પણ સૂર, લય અને તાલ તો છે મારામાં એવું મને લાગે છે. સંપૂર્ણ પ્રેમથી ભરેલી, સૌની લાગણીઓને જાણનારી અને માણનારી, એને ખજાનો ગણીને હૈયામાં છુપાવનારી. એક સામાન્ય દેખાવ છતાં સુંદર મન અને હૃદય ધરાવતી અસામાન્ય સ્ત્રી છું. હા, બધાથી અલગ છે કંઈક મારામાં. પણ એનો અર્થ એવો જરાય નહીં કે હું બીજાથી કોઈક વાતમાં ચઢીયાતી છું કે હોંશિયાર છું કે બધાની વચ્ચે હું છવાઈ જઉં કે મારું નામ ગુંજતું કરતાં મને આવડે છે, આમાંથી કંઈજ મારામાં નથી અને એવી કોઈ જ ખાસ આવડત નથી.
પણ હું આખાં વિશ્વને ચાહી શકું છું, મને અવગણનારને કે મને સાવ તુચ્છ કે અનાકર્ષક માનનારને પણ હું પ્રેમ કરી શકું છું. તેઓ સાચાં છે અને સત્ય મને ગમે છે. શૉ ઓફ વૉમેન બનતાં મને નથી આવડતું. જે કંઈ મારામાં છે એટલું પણ હું રજૂ નથી કરી શકતી. તમારામાં કંઈ હોય કે ના હોય તમારામાં શૉ વૉમેનશીપ હોય તો તમે જગ જીત્યાં. જગ જીતવાની મારાંમાં ત્રેવડ નથી, લોકોને આકર્ષવાની આવડત મારામાં નથી, જ્યાં હું ઘણું બધું બોલી શકું એટલું બધું મારાં મનમાં ભર્યું હોય તો પણ એ બધું મનનાં કાંઠે જ અટકી જાય છે. કદાચ હું અંતરંગી છું. ઘણી બધી ભૂલો અને અનઆવડતથી ભરેલી અને છતાંય દુનિયાને કંઈક બતાવવાં નીકળેલી કે જુઓ, હું કંઈ સાવ ખાલી નથી, મારાં મનની સ્લેટ સાવ કોરી નથી. એમાંથી જે દિવસે બધું આપોઆપ નીકળવાં માંડશે એ દિવસે આખો એક એનસાયકલોપીડિયા બની જશે અને દુનિયા દંગ રહી જશે.
પણ મારો એ અમૂલ્ય ખજાનો એમ સહેલાઈથી નીકળે એવો નથી.હું એને અહીં ક્યાંય કાઢ્યા વગર મારી સાથે જ લઈ જઈશ.
સમજ આવી ત્યારથી પ્રકૃતિને, માણસને, જીવ માત્રને, સૌંદર્યને અને જે કંઈ અસુંદર છે એને પણ ચાહયું છે. જેને કોઈ ના ચાહતું હોય એ મારાં હૃદયમાં તરત વસ્યું છે. જીવનની છેલ્લી પળે મારાં ચહેરા પર સંપૂર્ણ સંતોષ હોય અને જે જિંદગીમાંથી હું પસાર થઈ ત્યારે જે જે મને મળ્યા એ બધાં જ મને ચાહતાં હોય, મારાં તરફથી કોઈને કંઈ જ દુઃખ ના હોય એટલી પ્રાર્થના આ પૃથ્વી પરનાં પરમતત્વને.