Library
Profile
દરિયો
દરિયો
આજ આપણે કરોનાની વાત નથી કરવી. ચાલો આજ આપણે દરિયાની વાત કરીએ. પ્રકૃતિમાં સૌથી વધારે વહાલો હોય તો એ દરિયો છે. હું રોજ ચાલવા જાઉં, મારું ઘર એક 'બે 'ની નજીક છે. જેથી મારો એરિયા બેશોર કહેવાય છે.'બે' એટલે અખાત. પણ આ Bay ને જોઈને મને હંમેશા પેલો ઘૂઘવતો દરિયો યાદ આવી જાય. દરિયાની વિશાળતા જોઉં એટલે મને ઈશ્વરની વિશાળતા નજરે પડે. આ દરિયો પોતાની અંદર કેટલા જીવને પાળે છે! કેટલા ભેદ પોતાની અંદર છૂપાવે છે! એ કેટલો ગહન અને કેટલો વિશાળ છે. છતાં તે કદી પોતાની મર્યાદા તોડતો નથી.પોતાની રિધમમાં એક સરખું ગરજ્યાં કરે છે. એ ઈશ્વરના હુકમનું પાલન કરે છે. અને હા, હુકમ થાય તો મર્યાદા તોડે પણ છે, ત્યારે સુનામી આવી જાય છે
. દરિયો ભૂરા રંગનો, કે લીલા રંગનો, તેમજ આસમાની રંગનો હોય છે.એક એવી જગ્યા પણ છે. જ્યા બે દરિયા મળે છે. એકનું પાણી ભૂરું અને બીજાનું લીલું છે. પણ આ બંને દરિયાનું પાણી કદી મિક્સ થતું નથી!! આ પાણીને કોણ અલગ અલગ રાખે છે. કોણ આ પાણીને ભેગું થતું અટકાવે છે ? જેણે આટલો વિશાળ દરિયો બનાવ્યો એ કેટલો વિશાળ હશે? આ દરિયો, આ પહાડ, આ ફૂલો, આ વૃક્ષ !! આટલી સુંદર દુનિયા બનાવવાળો તે કેટલો સુંદર હશે!!
મારી ગઝલની ચાર પંક્તિ સાથે વિરમું છું.
અવની પુષ્પોથી ભરી એ કેટલો સુંદર હશે!
વ્યોમની એ તો પરી એ કેટલો સુંદર હશે!!
ઘૂઘવતો ઉદધિ જો ગાથા ગાય પ્રેમની ,
ઓ નદી જા જળ ભરી તે કેટલો સુંદર હશે !
