વિચારવમળ

ફૂંકી-ફૂંકીને એક-એક ડગલું આગળ વધે છે,

 જે અંતરનાં ઘા છૂપાવવાં હોઠો પર હાસ્ય ધરે છે,

સમસ્યા છે જ ક્યાં ! આ તો લાગણીઓને થોડી ઠેસ પહોંચી છે,

ભેગા મળી સુધારી લેવાય, માફી માંગવા એની કમર વળી છે,

મીઠાઈની થાળી ભરી મૂકી છે, જીભમાં લગામ ક્યાં રાખી છે !

ચૂપ રહીને પણ બોલી શકાય, એ વાતને અચૂક સમજી લીધી છે.