તું જ છે

આ જ તો બધા અંતરાયો છે,

જે તારે જ પાર કરવાના છે,

જવાબદાર અને નિમિત પણ તું જ છે.

નદી પણ અગાધ સાગરને મળવા,

ખડકો ચીરી ને જાય છે,

શુ ખબર તારો રસ્તો પણ એ,

ખડકોની વચ્ચેથી જતો હોય.

અંદરના આતિષને જગાવી રાખજે,

પોતાની જાતને અહીં ખપાવી નાખજે,

આ સુરજ પણ વાદળોથી હેરાન થાય છે.

એને દૂર કરીને જ તો સુરજ રોજ સવાર પાડે છે,

શુ ખબર તારો દિવસ પણ એ વાદળોથી ઘેરાયેલો હોય.

કૈક અધુરું રહી જાય એ જ તો ઝીંદગી છે,

અને જે ક્યારેય ના પૂરું થાય એ જ જીવન છે,

તારે અહીં જ ઘડાવાનું છે અને અહીં જ તૂટવાનું છે.

અને એ કફન સુધી પહોંચવા આ સતત ચાલતો સંઘર્ષ છે,

શુ ખબર એ સંઘર્ષના દિવસોમાં જ તારું નામ છુપાયેલું હોય.