સરદારનું ગીત-૪ર.
સરદારનું ગીત-૪ર.
સાબરમતીમાં (ઈ.સ. ૧૯૩૦)
જેલમાં ડાયરી રાખી, સરદારે લખેલ રે;
વર્ણવી ઘટના તેમાં, જે જેલમાં બનેલ રે.
ગુજરાત વિશે જોયો, પ્રેમ એમાં અગાધ રે;
નિયમો જેલના પાળે, કરે ન અપરાધ ર.
જારનો રોટલો-ભાજી, ભોજનમાં મળેલ રે;
ને કદીક વળી દાળ, મળી રહે બળેલ રે.
રેંટિયે કાંતવા બેસે, ટાણું થાય પસાર રે;
બત્તીની મળતાં છૂટ, આનંદનો ન પાર રે.
વાંચવામાં વગાડી દે, રાતના અગિયાર રે;
શાંતિથી વીતતા જાય, જેલના દિન-વાર રે.
ખાસ કેદી તરીકેનો, હુકમ થૈ’ ગયેલ રે;
તેથી દૂધ-દહીં-રોટી, ભોજનમાં ભળેલ રે.
’અ’ વર્ગના થયા કેદી, સગવડો અપાય રે;
વાચન ખાટલો દીવો, વગેરે લાભ થાય રે.
અહીં તબિયતે થોડો, મોડ પણ વળેલ રે;
ત્રણ-ચાર દિને તેઓ, ઠીક થઈ ગયેલ રે.
રે’ ગુજરાતની લાજ, એવું ઈચ્છે સદાય રે;
અહીં બહારની ચિંતા, દરેક પળ થાય રે.
જેલમાં હક કેદીના, દૃઢ થૈ’ મેળવેલ રે;
સ્વમાન ભંગ માટે ત્યાં, તૈયાર ન થયેલ રે.
ખર્ચ ખોરાક માટેનો, સુધારવા કહેલ રે;
ને અનુકૂળ ખોરાક, આપવા સૂચવેલ રે.
એમાં અન્યાય હોવાથી, કરેલ ઉપવાસ રે;
આથી ઘણાય કેદીની, બદલી જેલ ખાસ રે.
સાથીદારો જતાં જોઈ, આંખ ભીની થયેલ રે;
આબરૂ સાચવી રાખી, રહેવાનું કહેલ રે.
જેલમાં નિજ સાથીનાં, દુ:ખે દુ:ખી થયેલ રે;
સૌ સમાન ગણી તેઓ, હળીમળી રહેલ રે.
**
છવ્વીસ જૂન આવી ગૈ, પૂરી જેલ સજા થઈ;
સમયની ઘરેડોય, આગળ ચાલતી ગઈ.
(ક્રમશ:)