સંગમ થયો

 ઘનઘોર ઘટાનાં વાદળિયાં ગરજે આભ સમીપે;

 તડાકા કરતી વીજળી સર્વત્ર વર્ષા લાવી નાચે....!

અંતરપટ પર સવાર સાંજ ઘોર અંધકાર વ્યાપે;

પવન નાવ હાલકડોલક થઈ રસ્તો જડવા યાચે...!

તાંડવ આજ આભલિયેથી વરસીને ધરાને આપે;

મનગમતાં મનડાની ઝંખના સપનામાં જોને રાચે....!

સરસર વહેતાં મંદ સમીર ભાગે તારલિયા સંગાથે;

સંતાડી ડરાવી વીજળી ઝબકીને જોજન વાંચે....!

વીજના ચમકારા જીવન વાટે ઊડતાં રહેતા ભાપે;

સૃષ્ટિ પર વીજળી પડતાં સંગમ થયો ખૂણે ખાંચે...!