પીડ પણ મહક્યા કરે

નજરું મહીં તોફાન એના ઉર તણા બહક્યા કરે,

બે હોઠને ખૂણે પછી કઇં સ્મિત રે મલક્યાં કરે.

છે ખાનગી આ વાત તોયે લોક છે જાણે બધું ?

શું રાત-દિન આ વાત કે'તો વાયરો ફરક્યા કરે ?

છે પાંપણોની પાળમાં કઇં કેદ અરમાં દિલ તણાં,

જે સામટા ધરબ્યા દિલે એ રાઝ થઇ તપક્યા કરે.

એના જવાની વેદના તડપી રહી આ અંગને,

દિલદારના વિરહે હવે દિલ એકલું ધડક્યા કરે.

દિલમાં રહી, હસતે મુખે, માણી રહો જ્વાલા-અગન,

કે પ્રીત થઇ જો બ્હાવરી તો, પીડ પણ મહક્યા કરે.