નવ પ્રભાત

કોયલ ટહુકે, કિરણ પ્રકટ્યું નવ-વર્ષ પ્રભાતે.

પંખીઓ કરે કલશોર આ ઊગતા કિરણે,

સર્વત્ર ઉત્સાહનો સંચાર આ નવવર્ષ પ્રભાતે.

ઝણકી રહી છે ઝાલર મંદિરે, આ નવ કિરણે,

બની છે નવપલ્લિત ધારા, આ પ્રભાતે,

બન્યું, જૂનું હવે નવું ઘણું, આ નવ કિરણે,

કળીઓ બની રહી છે ફૂલ, મહેકવા આ નવવર્ષ પ્રભાતે,

છતાં,

કંચન ના થયું, મેલુ મન મ્હારું આ નવ કિરણે,

કોરી આંખ જોતી રહે, આ નવ વર્ષને પ્રભાતે 

ભલે ને રૂવે બાપડું ઝાકળબિંદુ આ નવ કિરણે,

પૂછી કેમ ન બન્યું ?

આ કિરણ ઉમંગ અને આશાનું !