માનવ
માનવ
દૂરસુદૂર નજર દોડાવી, માનવ દીસે ન ક્યાંય.
માનવતા ગયો ભૂલાવી, માનવ દીસે ન ક્યાંય.
સ્વાર્થરત સઘળા સજીવો કેવળ જે શ્વસતા,
અવરનું ગયો વિસરાવી, માનવ દીસે ન ક્યાંય.
ડગલે પગલે "મારું મારું" "તારું" ના વિચારે,
સંકુચિતતાને અપનાવી, માનવ દીસે ન ક્યાંય.
હિંસક પશુને શરમાવે એવો જેનો વ્યવહાર,
ઔદાર્ય દીધું દફનાવી, માનવ દીસે ન ક્યાંય.
'પૈસો' જેનો હોય પરમેશ્વર કરે યત્ન પારાવાર,
માનવનું મ્હોરું અજમાવી, માનવ દીસે ન ક્યાંય.