મા

મા શબ્દ અગાથ અનંત છે, 

લહરાયે સાગર જેમ એ, 

ઈશને સમયની તાણ પડી, 

તો રચના માતાની કરી.

બધે પહોંચવું શક્ય ન હતું 

માટે રૂપ માતા નું ઘરયું,

પ્રેમ થી કો વંચિત ન રહે, 

નિજને સૌ નશિબદાર ગણે.

પ્રભુતો ખાસ મંદિરે મળે, 

આવી લોકો ટોળે વળે,

મા તો હર ઘરઘરમાં રહે, 

મમતાની જ્યોત સદા જલે.

નિરંતર એકધારી  વરસે, 

નિજ બાળ ન પ્રેમને તરસે,

ફિકર એની સદા રહેશે, 

એની જોડ કદી ન જડશે.