કદર....
કદર....
તને ચાહુ છું દિલથી તને કેમ સમજાવુ,
છતાંય તને કદર નથી મારી એ શબ્દોમાં કેમ વર્ણવાય,
હૈયાની વાતો બે હૈયા પુરતી સિમિત રહે તો સારું છે,
આપણા બેઉ વચ્ચે ત્રીજી વ્યક્તિ ક્યાંથી આવી,
ભુલ હતી એ કે આપણે કદર એકબીજાની કરવી ભુલી ગયાં
ભુલ તારી મારી બેઉની હતી તો, એમાં વિધાતા શાને વગોવાય !
ભુલ કરીએ આપણે એમાં ઈશ્વર ક્યાં આવ્યા.
કદર છે, એવી વસ્તુ જ્યારે ચાહેલી વ્યક્તિ,
આપણને કઠોર તપ બાદ મળે ત્યારે
અથવા તો સદાય ને માટે ગુમાવી ત્યારે !
જ્યારે વિયોગ સંજોગ આવે ત્યારે સઘળું ગૂમાવી બેઠા હોય
તેવો અહેસાસ થાય ત્યાં સુધી કદર નામનો છાટોય ન હોય
આજ તો છે ખેલ નિરાળા,
આપણી અધુરી લેણદેણ કહી શકાય,
,અંતરની વેદનામાં જેટલા સળવળો,
એટલું દિલ વિરહની અગ્નિ એ દાઝે છે.