જળ
જળ
જળને જીવન સૌ કહે, પણ માને ના કોય,
હસીને જે ભૂલો કરે એ રડી રડી ધોય,
ખુબ તરસ લાગે ત્યારે, મૂલ્ય જળનું સમજાય,
બાકી સમજી વિચારી, જળ બહુ જ વેડફાય,
પહેલા જળ મેલું કરે, પછી કરે એ સાફ,
આ એક ધંધો ચાલે, કેમ ઇસ કરે માફ,
જળને અમૃત સમ ગણાય, અંત સમય પિવડાય,
આ એક દેવ જ ગણાય, એમનું પૂજન કરાય.