જીવન સ્વપ્ન છે એ જ જૂનાં પરંતુ

જીવન સ્વપ્ન છે એ જ જૂનાં પરંતુ,

નવેસરથી એવી મરામત કરી છે;

શિકલ બદલી ગઈ છે આ ખંડેર કેરી-

તમે પણ કહેશો કરામત કરી છે.

ઉપેક્ષા નથી ક્યારે પણ એની કીધી,

અમે સૌ અવસ્થાની ઈજ્જત કરી છે;

શરાબીની યૌવનમાં સોબત કરી છે-

ફકીરોની ઘડપણમાં ખિદમત કરી છે.

કસમ ઘેલછાના, જીવનમાં કદાપિ

નથી પાછી પાની કરી કોઈ પંથે;

મહોબત કહો તો મહોબત કરી છે-

બગાવત કહો તો બગાવત કરી છે.

જુવાનીના દિવસો એ રંગીન રાતો,

ખુવારી મહીં એ ખુમારીની વાતો;

સદીઓ અમે બાદશાહી કરી છે-

હકૂમત વિના પણ હકૂમત કરી છે.

કહો દંભીઓને કે સમજાવે એને,

કંઈ બંડ પાછું ન પોકારી બેસે.

કહે છે જવાનોએ ચોંકાવનારી;

ફરી એકઠી કંઈ હકીકત કરી છે.

મુબારક તમોને ગુલોની જવાની,

અમોને ન તોલો તણખલાની તોલે!

અમે એ જ બુલબુલ છીએ જેમણે આ

ચમનની હંમેશા હિફાજત કરી છે.

નથી કોઈ પણ મેળના ભાગ્યે રાખ્યા,

રહ્યા છે હવે ભાગ્યમાં માત્ર ફેરા;

અમે એમ ભટકી રહ્યા છીએ જ્યાં-ત્યાં,

વતનમાંથી જાણે કે હિજરત કરી છે.

અવર તો અવર પણ કદરદાન મિત્રોય,

રાખે છે વર્તાવ એવો અમોથી;

પરાયા વતનમાં અમે આવી જાણે,

ફિરંગીની પેઠે વસાહત કરી છે.

પરાયા પસીનાનો પૈસો છે, ‘ઘાયલ’,

કરે કેમ ના પુણ્ય પાણીની પેઠે!

કે દાનેશ્વરીએ સખાવતથી ઝાઝી,

દલિતોની દોલત ઉચાપત કરી છે.