જાણ ભેદુ

લગાવી હલેસા પહોંચ્યા લોક સુંદર કાંઠે,

પણ હાંકનારને અહીં કોઈ ક્યાં ગાંઠે,

કર્મ હતું એ કર્યું મેં તો ને તારે મન તું રાજા,

કહ્યું મિત્રોની આ વાર્તા પહેલા એક મિત્રને ભૂલીજા,

અપેક્ષાઓના રોગમાં બન્યો હું તો ભોગ,

સારા સાથના સહકારમાં છતાં જોયું આ લોક,

જીવન રહ્યું પળભરનું ને તોય કહું શું કામ,

નાનકડા એક સ્મિતમાં જોયા એ નામ,

કેમ કહું તું રહી જા જેના વચન મને એ યાદ,

જાણ ભેદું થઈને કેમ તે જ કરી ફરિયાદ.