ચાલ, ઉગીએ
ચાલ, ઉગીએ
કુંડાની કુખમાં કેમ રે જીવાય, ત્યાં રૂંધાઇ રૂંધાઈને મરીએ.
પણ કોઈના બીબામાં ન ઢળીએ,
ચાલ, ઉગીએ અવાવરા ફળિયે.
જીવતરના ઝુરાપે એક તો વધ્યાં છે જિંદગીના દિવસો કેટલા ?
એમાંથી કાઢવાના તારા ને મારા, બસ, આંગળીના વેંઢલા જેટલા.
ક્ષણ એક સવા સો કરીને જીવીએ,
સાંજ ઢળે ને ઢળી જઈએ.
ચાલ, ઉગીએ અવાવરા ફળિયે......
ભીતરથી ભાંગેલાનું ભભકા ઠઠાંરામાં આયખું ય આખું છે જાય.
મીઠું હોય તો ય મીઠું લાગે નહીં, પંખી જો પિંજરેથી ગાય.
ફૂલડાંની જેમ કોઈ સરવરના નીરમાં ડૂબી ડૂબીને જાય તળિયે.
ચાલ, ઉગીએ અવાવરા ફળિયે......
કે'વાનું કેશે એ રોજ દિન ઉગેને, દુનિયાને ગળણું બંધાય ?
કુંડા પર આવીને બેસે નહીં કોઈ દિ'એ પંખી શું કરશે સંધાય ?
વગડાની માટીમાં મોતીડાં ખોળીને, શ્વાસ મહીં ચાલને પરોવીએ.
ચાલ,ઉગીએ અવાવરા ફળિયે....