અવિભાજ્યનું કાવ્ય

જે સંખ્યાનું કોઈ નહિ,

એની સાથે છે એક; 

બંને મળીને લીધી છે, 

અવિભાજ્ય રહેવાની ટેક.

અન્ય અંકે ભગાય નહિ, 

ન અવયવ અન્ય કોઈ; 

એક તો જાણે પોતે છે, 

ને બીજો સાથે એક હોઈ ! 

એકની તે અવયવી, 

પણ એક તો તેનો અવયવ; 

બેથી સોમાં અવિભાજ્યની,

શી રાખો છો અવઢવ ? 

બે, ત્રણ, પાંચ, સાત લો, 

તેના અવયવી છેકો; 

બાકી રહે તે અવિભાજ્ય,

ચારેયને આપશે ટેકો.