"बा भिमा शतशत नमन"

"बा भिमा शतशत नमन"

!

क्रांतीचा सुर्य, महुच्या मातीत उगवला।

अस्तास जावुनी,चैत्यभुमीत मावळला।

मावळण्या आधी बा भिमा।

भारत भू वर धगधगला।१

।

क्रातीची तया आग होती निराळी।

प्रतिक्रांतीची तलवार जवळी।

नाही ठिणगी,मशाल होती धगधगती।

भिममाउली ती होती दुबळ्यांची।२

।

रात्रदिन तो माणुसकीसाठी झटला।

जागला लेकरांसाठी लढून पेटला।

लंडनच्या दरबारात सिंह गरजला।

राजा रंकाचा ही माथा झुकला।३

।

गुण गौरव गावे केवढे।

पुष्पांजलीस शब्द पडले अपुरे।

माथा झुकवी मी युगंधरापूढे।

बा भिमा शतशत नमन पहिले।४

।