પહેલી નજર !
પહેલી નજર !
પાણી ભરતી દેખાઈ નાર નમણી,
અણિયાળી આંખોની વાગી અણી,
પછી શું? હું એકલો ને વેદનાઓ,
ગણી બેઠા બેઠા તો ઘણી ઘણી,
ડૂમો એવો ભરાયો આંસુના આવે,
લાગે નયન પાસે હોય ભીંત ચણી,
મીંટ માંડીને જોયા કરે બસ ત્યાં,
જે દિશા લઈ જાય તારા ભણી,
જો બંધ થાય આંખો ને દેખાય તું,
તો ઊર્મિઓ વહેવા લાગે બમણી,
ને રખે ને ! જો તું અડકે આતમને,
ને જાણે લોઢાને અડે પારસમણી,
મળે આ ભવમાં કે નહીં, કોણ જાણે,
એક જ જાણે, એ મારો અલખધણી.