ପରିଚୟ ତାର ‘ନାରୀ’

ଶାନ୍ତି ଲତା ମିଶ୍ର , ରଚେଷ୍ଟର, ମିନେସୋଟା

ନାରୀ ସତ ସେ ଯେ, ତାର ରଂଗ ରୁପ ନାହିଁ ବୋଲି ଭାବ କେମିତି !

ଯୋଉ ରଂଗୀନ ପାତ୍ର ରେ ଢ|ଳିବ, ଅଚିରେ ଦିଶିଯିବି ସେମିତି ll

କେବେ ମା ହୋଇ ତୁମକୁ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧ|ର ଡୋରିରେ ବାନ୍ଧେ l

ତୁମ ସୁଖ ଦୁଖେ ନିଜକୁ ମିଶାଇ, ସୁଖେ ହସେ ଦୁଖେ କାନ୍ଦେ ll

କେବେ ପତ୍ନୀ ହୋଇ ପ୍ରେମ ରସେ ବହଲାଏ, ଅବଗାହି ଦେଇ ମନ l

କନ୍ୟା ଭଗ୍ନୀ ରୁପେ ଆଦର ସେତୁରେ, ଭରେ ସବୁ ଶୁନ୍ୟ ସ୍ଥାନ ll

ଦୟା,ମାୟା, କ୍ଷମା, କରୁଣାରେ ସଦା ଯାହାର ଅନ୍ତର ଭରା l

ପରିବାର ହିତେ ସଦା ଶୁଭକାମୀ, ମନେ ନରଖି ତ ଆବିଳତା ll

ତଥାପି ତା ପାଇଂ କାହିଁକି ସନ୍ଦେହ, କାହିଁ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ତୁମ, ଧରା ପୃଷ୍ଠେ ଆଣିବାକୁ l

ଆଲୋକ ଦେଖିବା ଆଗରୁ ତାହାକୁ, ଠେଲି ଦିଅ କାହିଁ ଯେ ଅନ୍ଧ କୂପକୁ ll

ତାକୁ ନିର୍ଯ୍ୟାତିତ, ପଦାଘାତ କରି, ଭାବ ନାହିଁ କେବେ ବି ବୋଲାଇ ପାରିବ ଭର୍ତ୍ତା l

ସେହି ଆଦ୍ୟା ଶକ୍ତି, ଉତ୍ପତ୍ତି ର ଉତ୍ସ, ତାର ଯୋଗୁ ଏ ସଂସାରେ ସଭିଂକ ସତ୍ତା ll

ଭାବ ନାହିଁ କେବେ, ମୁଲ୍ୟହୀନ ତା ଅସ୍ତିତ୍ବ, ନାହିଁ କିଛି ତାର ନିଜସ୍ବତା l

ସଂସାର ଓ ପରିବାର ସୁଖ, ଶାନ୍ତି, ମଂଗଳ ପାଇଂ ତାର ସଦା କାଳେ ନିରବତା ll

ସୃଷ୍ଟି ରକ୍ଷାର ନିମନ୍ତେ ସବୁ ସୀମା ରେଖା, ନିର୍ବିଘ୍ନରେ ଲଂଘିପାରେ l

ଧ୍ବଂସ, ବିନାଶ, ପ୍ରଳୟ, ବିଲୟ, କରିପାରେ ସେ ବି ସବୁ ଅଚିରେ ll

*********************