ତୁମେ

ତୁମ ଦୁଇ ଆଖି

  ଛିଟ ପ୍ରଜାପତି

    ଲାଗେ ଭାରି ଆପଣାର, 

ନୀଳ ସାଗରର

   ନୀଳ ଢ଼େଉ ସତେ

    ପ୍ରଣୟ ପିୟୁଷ ଧାର l

ଅଜଣା କାହାଣୀ

  ରଚିଯାଏ କେତେ

    କିଛି ବୁଝେ କିଛି ବାକି, 

ଅଦୃଶ୍ୟ ଇସାରା

  ଆକର୍ଷିତ କରେ

    ନିଏ ତା ପାଖକୁ ଡାକି l

ନିଜ ପ୍ରତିଛବି

  ଦେଖେ ମୁଁ ସେଇଠି

    ଢଳ ଢଳ କଇଁ ପରି, 

ବିଧାତା ଗଢିଛି

  କେତେ ଯତନରେ

     ସବୁ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟକୁ ଭରି l