ତୁମେ ମୋ ପ୍ରଥମ ଇଷ୍ଟ

ଅନ୍ତର ବ୍ୟାକୁଳ ସେନେହ ଆଗାର

ହୃଦୟ ଯା' ସୁଧାଗାର

ଆଖିରେ ଆକଟ ଗାଳି ଓ ଆଦେଶ

ସମ୍ପର୍କ ନିବିଡ଼ତାର।।

ବାଧା ବନ୍ଧନର ଅମାପ ବୋଝରେ

ନୁଆଇଁ ନାହାନ୍ତି ଶିର

ହରକୁଲେସ ସମ ସ୍କନ୍ଧେ ଭାର ବୋହି

ହୁଅନ୍ତିନି ବି ଅଧୀର ।।

ଆମ ଆନେ ହସ ଚେନାଏ ପାଇଁକି

ସତେ ବଦ୍ଧ ପରିକର

ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ଆଉ ଦୁର୍ଗମ ପଥର

ତୁମେ ଗୋ ଧ୍ରୁବ ନକ୍ଷତ୍ର ।।

ବର ବୃକ୍ଷ ସମ ନିଶ୍ଚଳ ଓ ଧୀର

ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ ମୋର

ଗୁରୁ ଓ ଦେବତା ବନ୍ଧୁ ସହୋଦର

ବିଶାଳ ହୃଦ ତୁମ୍ଭର ।।

ପଥର ମୂରତୀ ଠାକୁର କି ଲୋଡ଼ା

ତୁମେ ମୋ ପ୍ରଥମ ଇଷ୍ଟ

ତୁମ୍ଭେ ପାଶେ ଥିଲେ କିବା ପ୍ରୟୋଜନ

ଦୂର ହୁଏ ସବୁ ରିଷ୍ଟ ।।