ତୁମେ ଅଛବୋଲି ଠାକୁରେ

ତୁମେ ଅଛବୋଲି ଠାକୁରେ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆସୁଥାନ୍ତି ଦିନକରୁଥାନ୍ତି

ଆଲୋକ ଦିଅନ୍ତି ମହୀରେ

ତୁମେ ତ ନଥିଲେ ରବି ବା କାହିଁ ଯେ

ପଡିଥାନ୍ତୁ ଘୋର ଅନ୍ଧାରେ

ତୁମେ ଅଛବୋଲି ଠାକୁରେ

ଚନ୍ଦ୍ରମା ଯେ ଏଠି ହୁଏ ଆତଜାତ

କରଇ ଶୀତଳ ପ୍ରଦାନ

ତୁମେ ତ ନଥିଲେ ଶୀତଳ ଦୂର ରେ

ନିତି ଅମାବାସ୍ଯା ଅନ୍ଧାର

ତୁମେ ଅଛବୋଲି ଠାକୁରେ

ତରୁଲତାମାନ ଦିଏ ଫୁଲଫଳ

ମଣ୍ଡିତ କରଇ ଶ୍ୟାମଳ

ତୁମେ ତ ନଥିଲେ ବୃକ୍ଷରାଜିକାହିଁ

ଟାଙ୍ଗରା ଦୁଶନ୍ତା ଭୂଇଁ

ତୁମେ ଅଛବୋଲି ଠାକୁରେ

ପିତାମାତା ଦୁଇ ଦେଇଛ ମତେ ଯେ

କରିବାକୁ ସ୍ନେହ ଆଦର

ତୁମେ ତ ନଥିଲେ ମୁଁ ବା କେଉଁଠି

ପରିବାର ଦେଖିପାରଇ

ତୁମେ ଅଛବୋଲି ଠାକୁରେ

ନିଶ୍ବାସଯାଉଛି ପ୍ରଶ୍ୱାସ ଆସୁଛି

ଜିଁ ପାରୁଛି ଧରା ରେ

ତୁମେ ତ ନଥିଲେ ଜୀବ ବା କେଉଁଠି

କିଏ ଆଉ ମତେ ପଚାରେ ?