ତାରା

ଚିକ ମିକି ସୁନା ଝରା ଫୁଲ 

ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ ଆକାଶ ବଗିଚା 

ଫୁଟିଗଲେ ତୋ ପରି ଫୁଲ 

ଫୁଲେଇ ତୁ ଆଖିମାରୁ 

କେବେ ଦିଶୁ ନିଆଁ ଝୁଲ 

ସପ୍ତର୍ଷି ମଣ୍ଡଳେ ସପ୍ତଋଷି 

ମୁନା କରେ ବଡ଼ ହୁଲସ୍ତୁଲ 

ମାଆ ଦିଏ ଖୁଆଇ ତତେ ଦେଖାଇ 

ମୁନା କୁ କରି ଗେଲ 

ବଡ଼ମାନେ ଆଦରେ ଡାକନ୍ତି 

ବିଜ୍ଞାନୀ କହନ୍ତି ଅମୁଲ ମୂଲ୍ୟ 

ତୋ ପରିବେଶ ଭିତରେ ତୁ 

ଚମତ୍କାର ଆଲୋକ ର ଝୁଲ.