ସତ୍ୟ ତୁମ ନାମ

 ମିଛ ଏ ସଂସାର ଦେଇଛ ଠାକୁର 

  ମିଛ ଏ ସଂସାର କର୍ମ 

ତୁମେ ଏକା ସତ୍ୟ ସବୁ ତ ଅସତ୍ୟ

   ସତ୍ୟ ତୁମ ନାମ ଧର୍ମ

  ପ୍ରଭୁ ଶରଣ ପଶେ ଅଧମ !0!

ବାଟରେ ବାଟୋଇ ମନେ କି ରଖାଇ

  ବିଶ୍ରାମେ ଯେ ବୃକ୍ଷ ତଳ

ପିତାମାତା ପୁତ୍ର   ଦୁହିତା କଳତ୍ର 

  ସଖା ବନ୍ଧୁ ସହୋଦର 

ସୁଖ ବେଳ ସାଥୀ ଦୁଃଖରେ ନ ଯାନ୍ତି

  ଏକା ଯାଏ ସାଥେ କର୍ମ !୧!

ସ୍ନାହାନେ ପବିତ୍ର  ନୁହେଁ କେବେ ଗାତ୍ର 

  ପବିତ୍ର ତୋ ନାମ ରସେ 

କାହିଁକି ବାନ୍ଧିଲ   ଏ ମିଛ ଜଞ୍ଜାଳ

  କର୍ମ ଫାଶେ ଭୁଲି ବସେ 

ଖୋଲି ଦେ ବନ୍ଧନ  ହେ ଚକାନୟନ 

  ନେଇ ଯାଅ ତୁମ ଧାମ !୨!