ସତରେ ପ୍ରିୟତମ

ସତରେ ପ୍ରିୟତମ

        କି ଯାଦୁ ଅଛି ହାତରେ ତୁମ

ସ୍ପର୍ଶରେ ଉଲ୍ଲସିତ

         ସିହରଣ ହୁଅଇ ଜାତ

ଦେହରେ ଖେଳିଯାଏ

         ମନ ପ୍ରସ୍ଫୁଲିତ ହୋଇଯାଏ।

ସତରେ ପ୍ରିୟତମ

         ଝରଇ ମଧୁ ଓଠରୁ ତୁମ

ଚୁମ୍ବନେ ପ୍ରକମ୍ପିତ

         ପ୍ରାଣ ହୁଏ ଆଲୋଡିତ

କୋମଳ ନୟନରେ

         ପୁନଃ ପାଇବା ଆଶାରେ।

ସତରେ ପ୍ରିୟତମ

         ଛଳଛଳ ଆଖିରେ ତୁମ

କରିଦେଲେ ଇସାରା

         ନାଚିଉଠେ ତୁମ ଚେହେରା

ଅକୁହା କଥାଗୁଡ଼େ

         କହି ହୁଏ ମନ ଉହାଡ଼େ।

ସତରେ ପ୍ରିୟତମ

         ମଧୁଠୁ ମିଠା କଥାତୁମ

ଛୁଇଁ ଯାଏ ମନକୁ

         ପ୍ରାଣ ଆଉ ହୃଦୟକୁ

ଚାତକ ପରି ମୁହିଁ

         ଚାହିଁବି ତୁମ ବାଟ ଚାହିଁ।