ସଂଘର୍ଷରୁ ସଫଳତା

ମାନବ ଜୀବନ ନୁହଁଇ ସମାନ କେତେବେଳେ ହୁଏ କିସ

କେତେବେଳେ ମିଳେ ଅମୃତ ମଣୋହି କେତେବେଳେ ମିଳେ ବିଷ ।

କେତେବେଳେ ଆସି ଲଦିହେଇଯାଏ ଅମାପ ଅଲୋଡା ଦୁଃଖ,

ଆଉ କେତେବେଳେ ଭୋଗି ହୁଏନାହିଁ ମିଳିଥାଏ ଏତେ ସୁଖ ।

ସୁଖର ଦିନ ତ ସରି ସରି ଯାଏ ଜଣାପଡେ ନାହିଁ ଜମା

ଦୁଃଖ ମାଡିଆସେ ପାହାଡର ପରି କଷ୍ଟ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଅମା

ସେ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟକୁ ସଯତ୍ନେ ସମ୍ଭାଳି ଆଗକୁ ଯେ ଜନ ଯାଏ

ଦୁଃଖର ଅନ୍ଧାର ପାରି ହୋଇଗଲେ ସୁଖର ଆଲୋକ ପାଏ ।

ଦୁଃଖ ଯେତେବେଳେ ମାଡି ଆସିଥାଏ ଭୋଗିବା ଯେବେ ନିଶ୍ଚିତ,

ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ବ୍ୟକ୍ତି ଅବିଚଳିତ ସେ କ୍ଳେଶ ନ ଆଣେ କିଞ୍ଚିତ

ସମାଧାନ ସୂତ୍ର ସମ୍ଭାବ୍ୟ ବୈଚିତ୍ର କର୍ମରେ ରଖେ ଭରସା

ଆଗକୁ ସେ ବଢେ ଦୁଃଖ ସୁଅ ଚିରି ନ ହୁଏ ସେ ଲୋକହସା ।

ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ ନିଆଁରେ ଆଉଟି ଚମକେ ସୁନାର ପରି

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହି ପାଏ ସଫଳତା କିଏ ହେବ ତା'ର ସରି ।