ସ୍ମୃତି

କେବେ ଅତୀତର ନିଆ 

କେବେ ବର୍ତ୍ତମାନର ଖରା  

ପୁଣି କେବେ ନୈପୁଣ୍ୟତାର ରଶ୍ମି  

ତ କେବେ ହଜିଥିବା ଲୁହ ଝରା । 

ଛନ୍ଦୁ କେତେ ଅତୀତକୁ 

ପୁଣି ଛନ୍ଦୁ କେତେ ବର୍ତ୍ତମାନ 

ସାକ୍ଷୀ ତୋର ଇତିହାସ  

ସାକ୍ଷୀ ତୋର ପିଲାଦିନ ।

ଋତୁର ଆଗମନ ଆଊ 

ଅତୀତର ପ୍ରତ୍ୟାଗମନ ରେ 

ଅତୀତକୁ ଛାଏ କେତେଯେ 

ଅଙ୍ଗଭାଷା ନଈ । 

ମୁଁ କେବଳ ମୁଁ ନୁହେଁ ଏହା  

ମୋ ଭିତରର ବିରହତାର ଛାଇ ।

କେବେ ଅତୀତର ନିଆ 

କେବେ ବର୍ତ୍ତମାନର ଖରା  

ପୁଣି କେବେ ନୈପୁଣ୍ୟତାର ରଶ୍ମି ।

ମନେ ପଡୁ ତୁ କେତେ ଅତୀତକୁ 

କେତେ ଇତିହାସକୁ  

ସତେ ମୋ ଜନ୍ମଜନ୍ମାନ୍ତରକୁ  

ଖୋଜେ ମୋ ଅନ୍ତରର ମନ ।

କେବେ ବିରହତାର ବୈତରଣୀ 

କେବେ ଶୀତଳ ବୁକୁର ଛାୟା  

ହୃଦଥାନ୍ତି ମୋର କରେ ବିରହତା 

ତୋ ସମୟର ଜାଳ ମାୟା ।