ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା
ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା
ବାସୁଦେବ ପୁତ୍ରମଦନ ଗୋପାଳର
ଥିଲା ଯିଏ ବାଲ୍ୟ ବନ୍ଧୁ
ରାଧାନାମେ ତାର ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ
ଦୁଃଖରେ ଝରେ ତା ଲୁହ ବିନ୍ଦୁ।
ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ଯେ ବାହା ହୋଇସାରି
ଭାବୁଥାଏ କୃଷ୍ଣ କଥା
କହୁନଥାଏ କି ସହୁନଥାଏ
ରଖୁଥାଏ ମୁଣ୍ଡେ ବ୍ୟଥା।
ରାଧାର ଜୀବନ ରୋଗ ଶଯ୍ୟା ହୋଇ
ପଡ଼ିଲା ସେ ଯୋଉଁ ଦିନ
କହେ ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ମଦନ ଗୋପାଳ ଯେ
ତୁମ ଆଡେ ଦେଲେକି ମନ?
&
nbsp; ରୋଗଶଯ୍ୟାରେ ପଡିଲ ଯେବେଠୁ
ଆସିନି ଦେଖିବା ପାଇଁ
ଲାଜ ଲାଗୁନାହି ସେମିତି ମୁଁହକୁ
ମନେ ପକାଉଛ ତାକୁ କାହିଁ ?
ଚନ୍ଦ୍ରସେଣାଙ୍କର ଭୟ ଛାଡୁନାହିଁ
କେବେ ବି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଫେରିବ
ମୁକ୍ତି କରିଦବ ବାଲ୍ୟବନ୍ଧୁକୁ ତାର
ଚନ୍ଦ୍ରସେଣାକୁ କରିବ ଯେ ବଧ।
ପ୍ରାଣବାୟୁ ଛାଡିଗଲା ରାଧାଙ୍କର
ଫେରିନାହିଁ ଗୋପାଳ
ଦଉଡି ଯାଉଛି ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ଦ୍ୱାରିକା ଯେ
କହିବ ରାଧାଙ୍କ ହୋଇଲା କାଳ।