ଶୁଭ ଦୀପାବଳୀ

ପୟା ଅମାବାସ୍ୟା ପୂଣ୍ୟ କାର୍ତ୍ତିକରେ 

  ଆସିଥାଏ ଦୀପାବଳୀ

ଆଲୋକିତ ହୁଏ ଏ ମହୀମଣ୍ଡଳ

  ଆଲୋକର ଦୀପ ଜଳି ।

ପ୍ରଭୁ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ବନବାସ ସାରି

 ଫେରିଲେ ଅଯୋଧ୍ୟା ପୁର

ପ୍ରଦୀପ ଜାଳିଣ ସ୍ୱାଗତ କରିଲେ

 ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହେଲା ନଗର ।

ଡାକିବା ଆମେ ଯେ ବଡ଼ବଡୁଆଙ୍କୁ

  କାଉଁରିଆ କାଠି ଜାଳି

ସାହା ହେବେ ନିଶ୍ଚୟ ପିତୃପୁରୁଷ

  ବିପଦ ଯିବ ତ ଟଳି ।

ଜୀବନ ଦୀପରେ ହୃଦୟ ସଳିତା

  ଜଳୁଥାଉ ଅବିରତ

ଦୂର ହେଉ ମନୁ ଗର୍ବ ଅଂହକାର

 ପଥ ହେଉ ଆଲୋକିତ ।

ଆତସବାଜିର ପର୍ବ ନୁହଁ ଇଏ

  ଆଲୋକର ଦୀପାବଳୀ

ବାଣଫୁଟା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବା

 ଜାଳିବା ମାଟି ଦୀପାଳି ।

 ତୁହି ମାଆ ଶିବାନୀ ତୁହି ମାଆ ଭବାନୀ

  ତୁହି ମାୟା ମହାକାଳୀ

ତୋ କରୁଣା ବାରି ବରଷି ଯାଉ ମାଆ

  ଦୁଃଖ କ୍ଳେଶ ଯାଉ ଜଳି ।

ଆଲୋକ ପର୍ବରେ ଶୁଭ ଅବସରେ

  ଏତିକି ମିନତି ମୋର

କରୋନା ରାକ୍ଷସକୁ ବଦ୍ଧ କରି ମାଆ

  ସଭିଙ୍କର ଦୁଃଖ ହର ।