ହେ ଶୀତ

             

ହେମନ୍ତ ଋତୁକୁ ମେଲାଣି ଦେଇଣ

    ଆସିଅଛି ଋତୁରାଣୀ

ଶୀତୁଆ ସକାଳ କଅଁଳ ସୂରୁଜ

    ନେଉଛିରେ ମନକିଣି ।

ଧୂମ କୁହୁଡ଼ିର ଧବଳ ଚାଦର

  ଧରଣୀକୁ ଢାଙ୍କିଦିଏ

ଘାସ ପତରରେ କାକର ବିନ୍ଦୁଟି

  ମୋତିପରି ଦିଶୁଥାଏ ।

ସୁଲୁସୁଲୁ ବହେ ଶୀତଳ ସମୀର

  ଶିହରଣ ଖେଳେ ଅଙ୍ଗେ

ଶୀତ ସକାଳର ପହିଲି ପରଶେ

   ବଧୂଟି ଅଳସ ଭାଙ୍ଗେ ।

ଶୀତ ଆସିଗଲେ ଲୋଡାହୁଏ ପୁଣି

   ଚୁଲିମୁଣ୍ଡ ପାଖ ନିଆଁ

ଶୀତୁଆ ସକାଳେ ମଜାଲାଗେ ପୁଣି

   ପହିଲି ସୂରୁଜ ଛୁଆଁ ।

ପୁଷ୍ପ ସମ୍ଭାରରେ ଧରଣୀ ରାଣୀଟି

   ଦିଶେ ବଡ ମନୋହର

ହଳଦୀ ରଙ୍ଗର ସୋରିଷ କ୍ଷେତରେ

   ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ ଭ୍ରମର ।

ଶାମ୍ବଦଶମୀକୁ ସରସ୍ବତୀ ପୂଜା

   ତା' ସଙ୍ଗରେ ଲକ୍ଷ୍ମୀପୂଜା

ପଞ୍ଚୁକ ତିଥିରେ ପଞ୍ଚ ମୁରୁଜରେ

   ହୁଏ କେତେ ସାଜସଜ୍ଜା ।

ଚଷାଭାଇ ମନ ଆନନ୍ଦରେ ନାଚେ

   ଦେଖିତା'ର ସୁନାକ୍ଷେତ

ବାଘୁଆ ଶୀତକୁ ଖାତିରି ନକରି

   ଆନନ୍ଦରେ ଗାଏ ଗୀତ ।

ବରଷକେ ଆସେ ଛଅଗୋଟି ଋତୁ

   ଋତୁରାଣୀ ଅଟେ ଶୀତ

ସବୁ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ଭୁଲିଯାଇ ଆମେ

   ଗାଇବାରେ ମୈତ୍ରୀ ଗୀତ ।