ଶୁଆକୁଆ

ଶୁଆ କୁଆ ଦିନେ ଗଲେଟି ଧାଇଁ

ଉଡିଉଡି ଯାଇ ଭେଟିଲେ ସାଇ ।

ଶୁଆ କହେ ମତେ ସୁନ୍ଦର କର

ସାଇଦେଲେ ତାକୁ ତଥାସ୍ତୁ ବର ।

ସବୁଜ ଦେହ ରେ ନାଲିଆ ଓଠ

ଲୋଭକଲେ ଦେଖିତାରୂପ ଘଟ ।

ଧରିଆଣି ଦେଲେ ପଞ୍ଜୁରୀ ଥୋଇ

ବନ୍ଧୀଘରେ ଶୁଆ ରହିଲା ଶୋଇ ।

କଳା ରଙ୍ଗ ଦେହ ବିଚାରେ କୁଆ

ଈଶ୍ୱରକଂ ଦାନ କାରଣ ଥୁଆ ।

ଖେଦ ନାହିଁ କଳା ତନୁଟି ମୋର

ଶେଯରୁ ଉଠାଇ ଦିଏ ଟି ଭୋର ।

ଖୋଲା ଆକାଶରେ ଯାଏଟି ଉଡି

ନଧରନ୍ତୁ କିଏ ମତେ କେ ହୁଡ଼ି ।

କୁଆ ଶୁଆ କଂର ଜୀବନ ପରି

ଭିତର ସୁନ୍ଦର ଯାଉଟି ଭରି ।