ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି

ବସନ୍ତ ଆସିଲା କୋଇଲି ଗାଇଲା

ମହକିଲା ଚମ୍ପା ମଲ୍ଲି 

ରଙ୍ଗ ରାଇଜର କଳାକାର ରଙ୍କ 

ରାଗିଣୀ ତୋଳଇ ବୁଲି।

ଫଗୁଣ ଘୁଞ୍ଚିଲା ବୈଶାଖ ପଶିଲା

ହସିଲା ଦାରୁଣ ଖରା,

ଶୁଖିଲା ଦିଶିଲା ଗଡିଆ ,ତଟିନୀ

ଶିରୀ ତୁଟିଗଲା ଧରା।

କଳକଣ୍ଠ ଗଲା ଥାନ୍ତାକି ଭଲା

ମୂର୍ଚ୍ଛନା ଦିଅନ୍ତା ତୋଳି,

ଅଭାବି ମନକୁ ବୁଝେଇ ଦିଅଁନ୍ତି

ଚକା ଡୋଳା ସାଥି ବୋଲି।

ଛନ୍ଦର ସଂସାର ଠାରୁ ବହୁ ଦୂର

 ଗଲା ପରେ ନାହିଁ ଫେରେ,

ରଖିଛି ଭରଷା ପାଇବି ପରସା

କଳାକାର ନାହିଁ ମରେ ।

ବର୍ଷା କି ବସନ୍ତ ଗାଇବ ସଙ୍ଗୀତ 

କୋଇଲିଲୋ ପ୍ରତି ଋତୁ ,

ଫେରିବ ଫଗୁଣ ବନ ଉପବନ

ମୁଖରିତ ତାନ ହେତୁ।