ଶୀତଳ ଷଷ୍ଠି

        

ହିମବନ୍ତ ପୁରେ ଆଜି ବାଜେ ଶୁଭ ଶଙ୍ଖ l

ଯୋଡ଼ିନାଗରା,ମଙ୍ଗଳ ମହୁରୀ, ଟମକ ll

ଜାତକ ସୁଝିଛି, ଜେମା ଲାଖି, ବର ଶିବ l

ରାଜଜୋଟକ ଯୋଗରେ ସୃଜିଛି ଦଇବ ll

ଗ୍ରହ ବିପ୍ର ଆସି ଗଣି ଦେଇଛନ୍ତି କୋଷ୍ଠୀ l

ଶୁଭ ବାହା ଲଗ୍ନ ଅଛି ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଶୁକ୍ଳ ଷଷ୍ଠି ll

କେତେକାଳ ତପକରି ହିମାଳୟ ଜେମା l

ମହାଯୋଗୀ ଶିବ ପତି ଲଭିଛନ୍ତି ଉମା ll

ସ୍ଥିର ହୋଇ ଅଛି କରି ବହୁ କଟା କଟି l

ଜ୍ୱାଇଁ ନେବ ଯଉତୁକ ଷଣ୍ଢ ପାଞ୍ଚଗୋଟି ll

ଦିଅଁ,ଜାଇ,ମଙ୍ଗୁଳା ମା' ମଙ୍ଗଳା ପୂଜନ l

କନ୍ୟାମଙ୍ଗୁଳାର ଵିଧି ହେଲା ସମାପନ ll

ମଇନାଦେବୀଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ଲାଗୁନାହିଁ l

ଉମା କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି ଖାଲି ହୋଇ କଇଁ କଇଁ ll

ହନୁ ଗଲେ କଇଳାଶ ବର ଧରା ହୋଇ l

ଫେରି ଅଇଲେଣି ଏବେ ବରକୁ ବନ୍ଦାଇ ll

ଡଂ ଡଂ ଡମ୍ବରୁ ନାଦ ଦାଣ୍ଡରେ ଶୁଭିଲା l

ବାଣ,ରୋଷଣିର ସାଥେ ଜ୍ୱାଇଁ ପହଞ୍ଚିଲା ll

ମଇନା ଚାଲିଲେ ସଙ୍ଗେ ଧରି ପୁରନାରୀ l

ବନ୍ଦାପନା କରି ଗଲେ ଅର୍ଘ୍ୟ ଥାଳି ଧରି ll

ଜ୍ୱାଇଁ ଦେଖି ମଇନାଙ୍କ ଉଡ଼ିଗଲା ହୋସ l

ଜ୍ୱାଇଁ ହୋଇଅଛି ଭଷ୍ମବୋଳି ବରବେଶ ll

ଗଳାରେ ପକାଇ ଅଛି ମୁଣ୍ଡ,ସାପ ମାଳା l

ମୃଗ ଚର୍ମ ଲେଙ୍ଗୁଟିରେ ଦିଶୁଛି ଲଙ୍ଗଳା ll

ଆରୋହି ଆସିଛି ଗୋଟେ ମସ୍ତବଡ଼ ହଡ଼ା l

ଜଟା ଜୁଟେ ବିମଣ୍ଡିତ ଚନ୍ଦ୍ରଶୋଭା ଚୁଡ଼ା ll

ସଙ୍ଗେ ଛନ୍ତି ବରଯାତ୍ରୀ ଭୁତ,ପ୍ରେତ ଗଣ l

କିଳି କିଳା ଶବଦରେ କମ୍ପେ ତ୍ରି ଭୁବନ ll

ମେନାଙ୍କ ସନ୍ଦେହ ଏହି ଅଟଇ କି ଜ୍ୱାଇଁ !

ଯାହାକୁ ବରିଛି ତପେ ମୋ କଲ୍ୟାଣମୟୀ ll

ଅପତ ମଙ୍ଗୁଳା ବରେ କାହୁଁ ଏ ଆଇଲା l

ଏହାଅଟେ ସବୁ ସେଇ ନାରଦର ପାଲା ll

ଝିଅ ପଛେ ରହୁ ମୋର ସର୍ବଦା କୁଆଁରୀ l

ଯାଉ ଏହି ବର ସିଧା ବୃଷଭରେ ଫେରି ll

ଏକାଳେ ମିଳିଲେ ଆସି ଶ୍ରୀନାରଦ ମୁନି l

ମଇନାଙ୍କୁ ବୁଝାଇ କହିଲେ ଗୂଢ଼ ବାଣୀ ll

ଶୁଣ ମେନା ହିମବନ୍ତି ପୂର୍ବେ ସତୀ ଥିଲା l

ଦକ୍ଷ ଯଜ୍ଞାନଳେ ଝାସି ପ୍ରାଣ ଵିସର୍ଜିଲା ll

ପରେ ଜନମିଲା ପୁଣି ହିମାଳୟେ ଆସି l

ଯୁଗେଯୁଗେ ଉମା ତୁମ୍ଭ ଶଙ୍କର ପ୍ରେୟସୀ ll

ନିଃସନ୍ଦେହେ ଏ ବିବାହ କର ସମାପନ l

ଏତେ କହି ମହାମୁନୀ ହେଲେ ଅନ୍ତର୍ଧ୍ୟାନ ll

ଆଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇଲେ ହିମବନ୍ତ ମେନାରାଣୀ l

ହସ୍ତ ଗଣ୍ଠି ପଡ଼ି ଗଲା ଶୁଭ ବେଳା ଜାଣି ll

ଶୀତଳଷଷ୍ଠି ସେ ଦିନ ହେଲା ତହୁଁ ଖ୍ୟାତ l

ନମସ୍ତେ ହର ଗୋଉରୀ ମେନା ହିମବନ୍ତ ll