ଶେଷ ସମାଧାନ

  

  

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିରେ ଆମେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ଜନ୍ମ ଆଉ ମୃତ୍ୟୁ ଭିତରେ

ଜୀବନ ସଙ୍ଘର୍ଷରତ ।

ରକ୍ତ ମାଂସର ଶରୀରରେ

ଅନେକ ଆବେଗ ଆଉ ଭାବାବେଗ

ମୋହର ବହଳ ପରସ୍ତ ।

ପ୍ରତିଟି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବାସ୍ତବତା ସହ ପରିଚିତ

ତଥାପି ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସମୂହକୁ

କରିପାରୁ ନା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ।

ଅନେକ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା ଭିତରେ

ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଉଠେ ମନ

ନିରାଶରେ ହୁଏ ବ୍ୟଥିତ ।

ଲୋଭ,ଈର୍ଷା, ଛଳ ,କପଟ ଭରା

ମୁଁ ରୂପୀ ଅହଂ ଭବନାରେ

ହୃଦୟ ବଶୀଭୂତ ।

କେବେ ଖୁସିରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟ ଅଗଣା

କେବେ ଦୁଃଖକ୍ଳେଶର 

ଅନ୍ଧକାର ଭିତରେ ପ୍ରାଣ ଜର୍ଜରିତ ।

ଅଵସୋସ ଆଛନ୍ନ ଜୀବନ

ଅଭିମାନ କରେ ନିଜ ଉପରେ

ମନ ହୁଏ ଅବସାଦଗ୍ରସ୍ତ ।

ଅଶାନ୍ତି, ଅବସାଦ,ଜୀବନ ପ୍ରତି ବୀତସ୍ପୃହ

ଜିତିଯାଆନ୍ତି ଅନାୟାସରେ

ଅଭାବ ହୁଏ ଦୃଢ଼ତାର ଅସ୍ତ୍ର ।

ଅତର୍କିତ ଭାବେ ମୁକ୍ତିର କାମନାରେ

ଶେଷ ସମାଧାନର ପଥ

ଆପେ ଆପେ ସ୍ଥିରୀକୃତ ।

ଓଃ ! ଦୁଃଖଦ 

ଏ ତ ଆତ୍ମହତ୍ୟା

ଭୀରୁ କାପୁରୁଷତାର ସଂକେତ ।

ଅସହାୟ ହୃଦୟର କରୁଣ ପରିସ୍ଥତି

ଦୁର୍ବଳ ମନର ନିଷ୍ପତ୍ତି

ଶ୍ରେଷ୍ଠତାର ଉପହାସ ଆଉ ଅନ୍ତ ।

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ହାରିଯାଇ

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କରୁଣାକୁ ,ବିଶ୍ୱାସକୁ

ଦେଲ କଠୋର ପଦାଘାତ ।

 

ଅଧୁରା ଜୀବନର ଅଭୀପ୍ସା

ଜନ୍ମକୁ କରେ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ

ସମାଜକୁ କରେ ଚକିତ ଓ ବିବ୍ରତ ।