ସବୁଜିମାର ସ୍ବର

ଦିନେ ଦୁନିଆରେ ଧରା ପିନ୍ଧୁଥିଲା

    ସବୁଜ ରଙ୍ଗର ବାସ

ଦେଖିଦେଇ ତାକୁ ଭରି ଆସୁଥିଲା

     ସବୁରି ଓଠରେ ହସ ,

ଜୀବନ ଵୀଣାର ସ୍ଵର ସୁମଧୁର

   ବାର୍ତ୍ତା ଦେଉଥିଲା ନୀତି

ସୁଖର ସପନ ଏଇ ଜୀବନରେ

    ଆସୁଥିଲା ଦିନ ରାତି ,

ଗଛ ଲତା ପୁଣି ଫୁଲ ଫଗୁଣର

    ମିଠା ମିଠା ମାଦକତା

ଛନ୍ଦ ଭରୁଥିଲା ସବୁରି ଜୀବନେ

    ମନେ ଭରି ସରସତା ,

ଏବେ କିନ୍ତୁ ସବୁ ଉଜୁଡି ଯାଉଛି

    ଧିରେ ଧିରେ ନୀତି ଦିନ

ବିଜ୍ଞାନ କରୁଛି ଉନ୍ନତି କହିକି

    ଧରା ହେଲାଣି ଶ୍ରୀହୀନ ,

ମିଛ କୁହୁଡି ରେ ପହଁରି ପହଁରି

    ମିଛରେ ଜିଉଁଛେ ଆମେ

ସବୁଜିମା ଭରା ଦୁନିଆକୁ ସାରି

     ବିନାଶ ପଥରେ ଆମେ ,

ଆଗକୁ ଧରିତ୍ରୀ ରହିବ କି ନାହିଁ

     ଭାବିଲେ ଲାଗୁଛି ଭୟ

ଏବେରୁ ସଭିଏଁ ସଚେତ ନହେଲେ

     ସର୍ବନାଶ ନିଶ୍ଚିତ ଥୟ .....!