ରୋଗ ଚିରକାଳସଂଜୟ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀ

ଜନ୍ମରୁ ଏ ଯାଏ

ମୋହନ ଭୋଗି ଚାଲିଛି ସକଳ ରୋଗ ବଇରାଗ

ଖାଲି ଓଷଦରେ ବଂଚି ରହିଛି ସେ

ଏ ରୋଗୀ ଜୀବନରେ ହୋଲି କଣ-ଦୀପାବଳୀ କଣ ?

ଗୋଟିଏ ରୋଗ ନ ଛାଡୁଣୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମାଡି ବସୁଛି

ଅକ୍ଟୋପସୀ ବାହୁ ବଂଧନରେ--ସୁଦୃଢ ବଳୟରେ

ଦେହରୂପୀ ଜେଲ୍‌ରେ ଆତ୍ମମାଟୀ ହଂତସତ

କିଛି କରିବାକୁ-ଭାବିବାକୁ ଆଗ୍ରହ ନାହିଁ-ଚିଂତା ନାହିଁ

ଏକ ଘୋର ବିଷାଦ-ଯୋଗରେ

ସେ ଅବସାଦଗ୍ରସ୍ତ-ମହାମୋଦିତ

କାମିନୀ କାଂଚନର ମାୟା ବି ଆକର୍ଷ ପାରୁନି ତାକୁ

ଗୋଡରୁ ମୁଣ୍ଡ ପର୍ଯ୍ୟତ ସବାଂଗ ବ୍ୟଥ୍ତ-ତରଂଗାୟତି-ଅବସନ୍ନ

ବିଛଣାରୁ ଉଠିବାକୁ ବି ଅନାଗ୍ରହ-

ଉଠୁଛି ଖାଲି ଶୌଚ ସ୍ନାନ ପାଇଁ

ତା ପରେ ବିଛଣାରେ ପଡି ରହିଛି ଜୀବଂତ ଶବ ପରି

ପଢିବାକୁ-ଟି.ଭି. ଦେଖିବାକୁ ବି ପରାଜିତି

ବଂଧୁବାଂଧବଂକ ପ୍ରବୋଧନା ବି ମୂଲ୍ୟହୀନ

ମୋହନ ପଡି ରହିଛ ସ୍ଵପ୍ନ ସହ

ଏକ ଆରୋଗ୍ୟ ଝରଣାର ସଂଧାନରେ

ନିଜେ ମରି ଅନ୍ୟକୁ ବଂଚିବାର କଳା ଶିଖେଇବାକୁ ।।