ପରିବାର

ଝୁଣ୍ଟି ମୁଁ ପଡ଼ିଲେ

ପାଟିରୁ ମୋ ଆପେ ଆପେ

ବାହାରି ଆସେ ଶବ୍ଦଟି ମାଆ ।

କିଛି ନୂଆ ଶିଖୁଥିଲେ

ହାରିଯିବି ଭାବିଲେ 

ସାହସ ଦିଅନ୍ତି ବାପା ।

ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମେଳେ

ମାଡ ଗୋଳ ହେଲେ

ମୋ ଆଗରେ ଥାଏ ମୋ ଭାଇ ।

ଖେଳି ମୁଁ ନପାରିଲେ

ରୋଷେଇ ନ ଆସିଲେ

ହାତ ଧରି ଦିଏ ଶିଖାଇ ଭଉଣୀ । 

ମୋତେ ଦୁନିଆରେ ଲାଗେ

ମୋ ପରିବାର ଠାରୁ

ଆଉ କିଛି ବଡ଼ ନାହିଁ ।

ସୁଖଦୁଃଖ ବେଳେ

ମୋ ପରିବାର ଛଡ଼ା

ଆଉ କାହା ସାଥ ଦରକାର ନାହିଁ ।

ଦୁନିଆରେ ସବୁ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହେଲେ

ପରିବାର ଅଟେ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର

ଖୁସିରେ ମୁଁ ଜିଏଁ ଜୀବନ ।

ପରିବାର ଅଟେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଦାନ

ପରିବାରରେ ରହିଥାଉ ସବୁବେଳେ

ଏମିତି ସୁଖଶାନ୍ତି ଭରି ।