ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ର ଶାମୁକା ଖୋଜିବା କୁ ଯାଇ 

ସମୁଦ୍ର ଭିତରେ ହଜିଗଲି ସିନା 

ସ୍ୱାର୍ଥ ଲୋଭି ଭିଡ଼ ଭିତରେ କାକର ବିନ୍ଦୁକୁ ମୋତି ଭାବି 

ଧାରଣ କଲି, ସାକ୍ଷୀ ରଖି ତୁମକୁ କାହ୍ନ!

ହାତଭାଗିନୀ ରାଧା କୁ ପ୍ରେମ ର ମୁକ ସାକ୍ଷୀ ରଖି 

ଛାଡି ଦେଇଗଲ କାନ୍ହା 

ମୁଁ ପାଗଳୀ ସବୁ ଜାଣି ଶୁଣି ହେଲି ଅଜଣା 

ପଥର ମୂର୍ତ୍ତି କୁ କୋଳେଇ ନେଇ ଭାବିଲି କାହ୍ନା 

ପ୍ରେମ ହିଁ ତ କେବଳ ମାଗିଥିଲି କାହ୍ନା 

ହୀରା ମୋତି ଲୋଡ଼ା ନ ଥିଲା 

ପ୍ରେମ ର ପ୍ରତୀକ ପ୍ରେମ ର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି କାହ୍ନା 

ପ୍ରେମର ମାନେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରତାରଣା 

ଏ କଥା ଭୁଲିଯାଇଥିଲି କାହ୍ନା 

ଏ କଥା ଭୁଲିଯାଇଥିଲି କାହ୍ନା