ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ

ମନେ ପଡେ କପରି ଚାହୁଁଥିଲ ମୋ

ଆଡ଼କୁ ବିକଳ ଭାବରେ 

ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ସହିତ ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଝୁଲୁ

ଥିଲା ମୋ ମନ ଭିତରେ ।

ସମାଜର ସମସ୍ତ ବିଡ଼ମ୍ବନାର ଶାସିତ 

ପାରିଧି ଆଢୁଆଳରେ

ମୋ ହୃଦୟକୁ ଥୋଇ ଦେଇଦେଲି ତ 

ତୁମ ପାଖରେ ।

ତୁମ ପ୍ରତି ମୋ ପ୍ରେମ ସମ୍ମୋହନ, ମନେ 

ଆଣିଲା ସ୍ଵୀକୃତି ଦେବାରେ

ତୁମକୁ ଦେଖିବାର ଅଭିଳାଷରେ ଆସିଲା

ଏକାଠି ହେବାର ବାହାନାରେ ।

ସମସ୍ତଂକ ଟୁପ ଟାପ ଗୁଡିକୁ ହଳାହଳ ବିଷ 

ହେଲେ ମଧ୍ୟ ହୃଦୟେ ପିଇ ନେଲି 

ସେତେବେଳକୁ ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ଵକୁ ସବୁଦିନ 

ଲିଭେଇ ଦେବାର ସଙ୍କଳ୍ପ କରି ସାରିଥିଲି ।

ପ୍ରେମ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ, ନୁହେଁ ଭଲ ପାଇବା ନାମରେ 

ମାଲିକାନା ଜାହିରର ସତ୍ତ୍ୱ ପଣ

ବୁଡାଇଲି ନିଜ ଜୀବନକୁ ନିଜେ, ଇଛା ହେଲା 

ପ୍ରେମକ ସହ ଜୋଡିବାକୁ ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ ।

ଆସିଲା ମନ ଭିତର ସ୍ୱର୍, କେମିତି ସଜାଡ଼ି 

ଏକାଠି ରହିବା ଏକ ପରିବାରେ,

କେବେ ଖାତିର କରିନି ଦୁଃଖ କଷ୍ଟକୁ ନିଜ 

ସନ୍ତାନ ପାଇଁ ସମୟ କାଟି ଚାଲିଛିରେ ।