ପାଟୁଆ ନାଚ

ଉତ୍କଳର ପୁରପଲ୍ଲୀରେ 

ଭକ୍ତି ଭାବରେ ଖ୍ୟାତ

ଦେବୀ ପୀଠେ ଦଳ ହୋଇ କରେ 

ଘଣ୍ଟ ପାଟୁଆ ଯେ ନୃତ୍ୟ ।

ବାର ମାସେ ସାର ଚୈତ୍ରମାସର 

ପାଞ୍ଚ ମଙ୍ଗଳ ବାର

ନାନା ବାଦ୍ୟ ନୃତ୍ୟେ ଜନ 

ଗହଳି ଲାଗେ ମନ୍ଦିର ।

ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଝାମୁ ଯାତ୍ରା 

ଦେବୀ ପିଠରେ ମାନ୍ୟ

ଭକ୍ତର ରୋଗ କ୍ଲେଶ ଶୋକ 

ମାତା କରିଥାନ୍ତି ଯେ ହରଣ ।

ନାରୀ ବେଶରେ ପୁରୁଷ 

ସେବକ ସାଜେ ଭକତିରେ

ହସ୍ତରେ କଙ୍କଣ ସିନ୍ଦୁର ମଥାରେ

ନାଲି ବସ୍ତ୍ର ଶରୀରରେ ।

ହାତେ ଦଣ୍ଡ ଧରି ଭକ୍ତି ହୃଦୟରେ 

ପୁଷ୍ପକ ଘଟ ମୁଣ୍ଡ ପରେ

ମାଆ ମଙ୍ଗଳାଙ୍କୁ ମାଆ ଶାରଳାଙ୍କୁ 

ସୁମରି ଭକ୍ତି ଭରେ ।

ଝଙ୍କଡ଼ ସହିତେ କାକଟପୁରରେ 

ତାରା ତାରିଣୀ ପୀଠରେ

ଭକ୍ତି ନୈବେଦ୍ୟ ଅର୍ପଣ କରିଥାନ୍ତି  

ଘଣ୍ଟ ପାଟୁଆ ନାଚରେ ।

ଆଠ ପରକାରେ ଏହି ଦଣ୍ଡ ପରବକୁ 

ସଭିଏଁ ନିଷ୍ଠାପରେ ପାଳିଥାନ୍ତି

ଉଡ଼ା,କଣ୍ଟା, ଘଟ,ଘଣ୍ଟା,ରଣପା 

ଦଣ୍ଡ ପାଟୁଆ ମନାସି ଥାନ୍ତି ।

ପ୍ରାଚୀନ ଉତ୍କଳୀୟ ପରମ୍ପରା କଳା 

ପାଟୁଆ ଲୋକନୃତ୍ୟ 

ବାର ମାସେ ତେର ପର୍ବ ଭକ୍ତିଭରେ 

ପାଳେ ସ୍ମରି ମାତାଙ୍କୁ ଯେ ସତ୍ୟ ।