ନମସ୍ତସୈ ନମସ୍ତସୈ ନମସ୍ତସୈ ନମୋନମଃ

ଯେଉଁ ଦେବୀ ଶକ୍ତି ସ୍ବରୂପିଣୀ,

ସର୍ଜନାର ଆଧାର ଯେଉଁ ଜନନୀ,

ଯାହାର ବକ୍ଷର ଅମୃତ ଝରଣାରେ 

ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ପ୍ଲାବିତ, ଋଦ୍ଧିମନ୍ତ ଓ ଅମର;

ଯାହାର ମମତାମୟୀ ଦୃଷ୍ଟି

ସୃଷ୍ଟିରେ ଭରିଦିଏ ଅମାପ କୋମଳତା;

ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ଓ ଶିବର ମିଳନରୁ ପରିପୁଷ୍ଟ ଧରାରେ

ଭରିଯାଏ ସର୍ଜନାର ମଧୁ ଝଂକାର;

ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ଶାନ୍ତି,ଦୟା, କ୍ଷମା

ଧୃତି ଆଦି ଦେବକନ୍ୟା ରୂପରେ

ସମସ୍ତଙ୍କ ହୃଦୟରେ ସଂସ୍ଥିତା ;

ମାୟା ରୂପରେ ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କ

ଅନ୍ତଃଦୃଷ୍ଟିରେ ପ୍ରହେଳିକା;

ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ଛଳନା ରୂପରେ

ଚେତନାକୁ ଜାଗ୍ରତ କରିବାକୁ ବିଦ୍ୟମାନା;

ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ଶାନ୍ତ-ସ୍ନିଗଧ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା

ରାତିର ସ୍ବର୍ଶ ଏବଂ ଯାହା ଭିତରେ 

ବିଦ୍ୟମାନ ଭୟଙ୍କର ବନ୍ୟାର ଶକ୍ତି;

ଯାହା ଭିତରେ ରହିଛନ୍ତି ଅମୃତ ଦୃଷ୍ଟିମୟୀ

ଭଗ୍ନୀ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ହଳାହଳ ଉଦ୍ଗାରିଣୀ 

 ଭୟାବହ ବିଷକନ୍ୟା;ପରମାଣୁ ଶକ୍ତି ସ୍ବରୂପିଣୀ

ମହାଶକ୍ତିର ଉତ୍ସ!

ସେ ଯୁଦ୍ଧ,ସେ ଶାନ୍ତି,ସେ ସନ୍ଧି ସେ ବିଗ୍ରହ;

ସେ ପ୍ରଳୟ,ସେ ପ୍ରଭବ ଏବଂ ଜଡ ଏବଂ

ସେହି ମଧ୍ୟ ଚେତନ।

ତାଙ୍କ ବିନା ସୃଷ୍ଟି ଅସମ୍ଭବ।

ସେ ହିଁ ପ୍ରକୃତି,ସେହି ମଧ୍ୟ ବିକୃତି।

ସେହି ଶକ୍ତି ମନୁଷ୍ୟ ମନ ଭିତରେ

ରହିଛନ୍ତି ଧନ,ବିଦ୍ୟା, କର୍ତ୍ତୃତ୍ବ, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ

ସେବା ଏବଂ ଶୃଖଳା ରୂପରେ;

ବିଦ୍ୟାଦାତ୍ରୀ ସେ ସରସ୍ଵତୀ,

ଧନଦାତ୍ରୀ ସେ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ,

ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାୟିନୀ ସେ ମହିଷାମର୍ଦ୍ଦିନୀ ଦୁର୍ଗା,

ଦୁଷ୍କୃତ ନାଶିନୀ ସେ ମହାକାଳୀ ଶିବା,

ଦୁଷ୍ଟ ଶକ୍ତି ବିନାଶିନୀ ସେ ଚଣ୍ଡିକା, 

ବିମଳା,ଭୈରବୀ ଓ ରକ୍ତମୁଖା ରଣଚଣ୍ଡୀ।

ସେହି ମହାଶକ୍ତିଙ୍କୁ ଆଭୂମ ପ୍ରଣିପାତ,

ନମସ୍ତସୈ, ନମସ୍ତସୈ, ନମସ୍ତସୈ

ନମୋ ନମଃ...