ନାରୀର ମହାନତା

ନାରୀ ତୋର କରି ନ ପାରିବି ଗୁଣ ଗାନ

ତୁହି ଏକା ଜଗତ ରେ ହୋଇଛୁ ମହାନ ।

ନାରୀ ତୋ ବିନା ସୃଷ୍ଟି କେବେ ହୋଇବ ନାହିଁ

ନାରୀ ତୋର ସହନଶୀଲତାର ତୁଳନା ନାହିଁ ।

 ତୁହି ଜାୟା ଜନନୀ ଭଗିନୀ ରୁପେ ଆସୁ

ଜଗତ ରେ କେତେ କର୍ମ କରି ଆନନ୍ଦ ରେ ହସୁ ।

ତୁହି କେବେ କଳ୍ପନା ଚଉଲା ରୂପେ ସାହସୀ ହେଉ

ତୁହି କେବେ ମଦର ଟେରସା ହୋଇ ତୋ ସେବା କୁ ଦେଉ ।

ତୁହି ଜନ୍ମ ଦାତ୍ରି ହୋଇ ସନ୍ତାନ କୁ ଦେଉ ଜନମ

କେତେ କଷ୍ଟ ସହି ଜଗତ ରେ କରୁଛୁ କରମ ।

ତୁହି ଝାନ୍ସି ରାଣୀ ହୋଇ ତୋର ବୀରତ୍ୱଦେଖାଇଲୁ

ତୁହି କୋକିଳକଣ୍ଠି ହୋଇ ଲତା ରୂପେ ଗୀତ ଗାଇଲୁ ।

ନାରୀ ତୁ କେତେ କଷ୍ଟ ଆଜି ବି ସହି ଯାଉଛୁ

କେବେ ବଧୂ ହତ୍ୟା ପୁଣି କେବେ ନିର୍ଯାତନା ର ଶିକାର ହେଉଛୁ ।

ନାରୀ ତୁହି ପୁରୁଷ ର ଅଧା ଅଙ୍ଗ ବୋଲି ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ ହୋଇଲୁ

ପୁରୁଷ ସହ ଧର୍ମ କରୁ ବୋଲି ସହ 

ଧର୍ମିଣୀ ନାମ ବହିଲୁ ।

ନାରୀ ତୁହି ସତୀ ସାବିତ୍ରୀ ହୋଇ ପତି ର ପ୍ରାଣ ରକ୍ଷା କରି ପାରୁ

ତୋରି ସତିତ୍ଵ ପାଇଁ ଯମ ଲୋକ କୁ ଯାଇ ତୁ ପାରୁ ।

ତୁହି ସତୀ ଅନୁସୟା ହୋଇ ତ୍ରିଦେଵ ଙ୍କୁ ବାଳକ କଲୁ

ତୁହି ସତୀ ସୀତା ହୋଇ ଅଗ୍ନି ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ମହାନ ହେଲୁ ।

ଆଜିର. ସମାଜ ରେ ତୁ ଆଉ ଅବଳା ହୋଇ ରହି ନାହୁଁ

ନିଜେ ଶିକ୍ଷିତା ହୋଇ ସବୁଠି ତୋର ବିଜୟ ଧ୍ଵଜା ଉଡାଉ ।

ନାରୀ ତୁହି ଦେବି ହୋଇ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ପୂଜା ପାଇବୁ

ଦୁହିତା ହୋଇ ଦୁଇ କୁଳର ମାନକୁ ସବୁଠି ରଖିବୁ।