ମୁଁ
ମୁଁ
ତମ ସ୍ମୃତିକୁ କବରି ଭାବି ମୁଁ
ସମାଧି ହେଇଛି, ତମ ବିଷକୁ
ଅମୃତ ଭାବି, ମୁଁ ହଳାହଳ ପିଇଛି
ତମ ମନ୍ତ୍ରଣା ଜୁପକାଠି ମୋ
ଯନ୍ତ୍ରଣା ର, ତମ ସ୍ମୃତିର
ସମାଧି ହେଲି, ଯାତନା ର
ସହର ରେ ଘର କଲି
ସବୁ ବିଷକୁ ଅମୃତ ଭାବି
ଏକା ଏକା ପିଇଲି
ଜୀଵନ ଜଟିଳ ଗଣିତ
ସମାଧାନ ସୂତ୍ର ବିନା
ବଂଚିଛି ତେଣୁ ଏକା ଏକା..........
