ମୁଁ ବଡଲୋକ
ମୁଁ ବଡଲୋକ
ଯାହା ଘରେ ଥିବେ ବିଲାତି କୁକୁର
ବଡ ବଡ ପୁଷି ବିଲେଇ
ପାଚେରୀ ଫାଟକେ ଥିବେ କର୍ମୀମାନେ
ସୁରକ୍ଷିତେ ଘର ଜଗାଇ।
ଯାହା କୁନି ଶିଶୁ ଆବାସିକ ଆୟା
କୋଳେ ବଢି ବଡ ହୁଅଇ
ବାପା ମାଆ ନିଜ କାମେ ନିମଜ୍ଜିତ
ଦୁଆରେ କୋଲପ ଝୁଲଇ।
ରାତି ହେଲେ ଯାଇ ହୋଟେଲରେ ବସି
ଟଳିଟଳି ଘରେ ଫେରନ୍ତି
ବାପା ମାଆ ଯା'ର ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମେ ରହି
ଜୀବନ ବିତାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ଘରେ ଚାକରାଣୀ ରୋଷେଇଆ ପୁଣି
ବଗିଚାରେ ମାଳି ଖଟଇ
ଗାଡି ମଟରରେ କୁକୁର ବସାଇ
ବିନୋଦନେ ଦିନ ବିତଇ।
>
ସେହିମାନେ ବଡଲୋକ ବୋଲି ଆମ
ସମାଜେ ତାଙ୍କର ବଡେଇ
ଏମିତି ଅଗ୍ରଣୀ ସଭ୍ୟ ସମାଜେ ଯା'
କୁକୁର ବାଟରେ ହଗଇ।
ଏମିତିକା ବଡଲୋକି ପଣେ ଆମ
ସଂସ୍କୃତି ଦେଇଛୁ ହଜାଇ
ବେଳ ରତରତ ମହାକାଳ କଳା
ଧାତ୍ରୀକୁ ଦେଲାଣି ଘୋଡେଇ।
ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ବାଣୀ ଯା' କହଇ
ଫଳବତୀ ବୃକ୍ଷ ସମାନ
ବୁଦ୍ଧ ଜନେ ଜ୍ଞାନୀ, ଗୁଣୀ ଧନୀ ମାନି
କରନ୍ତି ନମ୍ର ଆଚରଣ ।
ଗୁରୁ ଗୁରୁଜନ ମାନ ଆଜି ହୀନ
ଖେଟକ କୁଚକ୍ରି କବଳେ
ହଜି ଯାଉଅଛି ସ୍ନେହ, ପ୍ରୀତି,ପ୍ରେମ
ଧାତ୍ରୀ ଖୋଜେ ଅତି ଆକୁଳେ ।