ମୋ ଛଳିଆ ଠାକୁର କାଳିଆ

ଛଳିଆ ଠାକୁର କାଳିଆ କୁ ସିନା

ଆମେ କହୁଥାଉ ନିତି ।

ଦରିଆ କୂଳରେ ଳିଳା ଲଗାଇ ସେ 

ସଭୀଙ୍କୁ ନିଏ ସାଂଉଟି ।

ମାନବ ବାଦରେ ସେ ବଡ ଠାକୁର 

ସାମ୍ୟ ମୈତ୍ରୀ ପ୍ରିତି ଥାଏ ।

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଏକାଠି ଯେଉଁଠି 

ବିଶ୍ବ ଯାର ନାମ ଗାଏ |

କିଏ ସେ କେବେ କି କଳନା କରିଛି 

କେତେ ତାକୁ ପାଏ ଭଲ ।

ପାରିଛି ଜିଣି କେ କାଳିଆ ସୁନାକୁ 

ବାନ୍ଧିବାକୁ ତାର ମନ ।

ଭାରି ମନୁଆ ସେ ମନମୋହନିଆ 

କରି ଜାଣିଛି କିମିଁଆ ।

ଯେଉଁଠି ଥିଲେ ବି ସେ ତୋର ନିଜର 

ନିତି ଲାଗେ ନୁଆ ନୁଆ ।