ମୋ ଆଖିରୁ ନିଦ ନେଲ ଚୋରେଇ

ତୁମକୁ ଦେଖିଲା ପରଠାରୁ ପ୍ରିୟା

ପାରିନି ମନକୁ ଟିକେ ଫେରାଇ

ହୃଦୟ ମନକୁ ଆବୋରି ସର୍ବଦା

ମୋ ଆଖିର ନିଦ ନେଲ ଚୋରେଇ ।

ଚାତକ ପରି ମୁଁ ରହିଥାଏ ଚାହିଁ

କେତେବେଳେ ଦୂରଭାଷ ବାଜିବ

ତୁମ ମିଠାମିଠା କଥା ଦୁଇପଦ

ଭାସି ମୋ ପିଆସୀ କାନ ଶୁଣିବ ।

ତୁମେ ମୋ ସପନ ଜୀବର ଜୀବନ

ବିନିଦ୍ର ହେଲେ ବି ଯେତେ ରଜନୀ

ବାଧେ ନାହିଁ ମୋତେ ସତ କହୁଛି ମୁଁ

ପ୍ରେମମୟୀ ମୋର ହୃଦୟ ରାଣୀ ।

ଯେବେ ଡାକିଦିଅ ପାଖ ମନ୍ଦିରକୁ

ଅବା ନଈକୂଳ ଆମ୍ବତୋଟାକୁ

ବାତୁଳ ପରାୟ ଧାଇଁ ଯାଏ ମୁହିଁ

ଚାନ୍ଦମୁଖେ ଖୁସି ଗୋଟାଇବାକୁ ।

ନୁହେଁ ମୁଁ ଭ୍ରମର କେବଳ ତୁମର

ଭଲ ପାଇବାରେ ମନ ଆନନ୍ଦ

ଅନାଇ ରହିଛି କେଉଁଦିନ ଆସି

ଡେଇଁ ଯିବ ମୋର ଏରୁଣ୍ଡିବନ୍ଧ ।

ହୃଦୟ ଚୋରେଇ ନିଦକୁ ଚୋରେଇ

ସାଜିଲ ମୋ ପାଇଁ ବଡ଼ ଚୋରଣୀ

ହାତଗଣ୍ଠିରେ ମୁଁ ତୁମକୁ ବାନ୍ଧିବି

ଆବଦ୍ଧ କରିବ ବାହୁ ବନ୍ଧନୀ ।।