ମଣିଷ ଜୀବନ ମଉଳା ଫୁଲଟେ

ସଙ୍ଘର୍ଷ ଭରା ଏ ମଣିଷ ଜୀବନ

ସଙ୍ଘର୍ଷ ରେ ଯାଏ ସରି

ରହିଯାଏ ଖାଲି ସୀମାହୀନ ସ୍ୱପ୍ନ

ମାଟି କଣ୍ଢେଇ ଟି ପରି ।

ଇଛା ଅନିଛାରେ କେହି କେବେହେଲେ

କରେନାହିଁ ଏଠି କିଛି

ସବୁ ଲେଖାଥାଏ କପାଳରେ ଆମ

ତାହାହିଁ ଘଟି ଚାଲିଛି ।

କାହା ଜୀବନଟା ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ

କାହାର ପୁନେଇ ରାତି

ପ୍ରାରବ୍ଧ କର୍ମକୁ ଭୋଗିବାକୁ ପଡେ

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଭରି ଛାତି ।

ମଣିଷ ଜୀବନ ମଉଳା ଫୁଲଟେ

ଆଗରୁ ହୋଇଛି ତୋଳା

ସଜାହୋଇ ଖାଲି ଦୁନିଆ ଦାଣ୍ଡରେ

ହେଉଥାଏ ବାଟ ବଣା ।

ମଣିଷ ଜୀବନେ ସୁଖ ପାଇବାକୁ

ମାନେନା ଅନ୍ୟାୟ ଅନିତୀ

ଆଜିର ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ କାଲିକୁ ନଥିବ

ମନେ ରଖିଥାଅ ସାଥୀ ।

ଗୋଟିଏ ହୃଦୟ ନେଇକି ଆସିଛ

କୋଟିଏ ହୃଦୟେ ରୁହ

ଦୁଃଖୀର ଦୁଖରେ ହୋଇ ସମଭାଗି

ସବୁଠାରେ ପୂଜା ପାଅ ।