ମଧୁକାଳେ ହୋଲି

ମଧୁର ମଧୁର ମଳୟରେ ମୁଗ୍ଧ 

ମନୋରମ ମହା ମହୀ ,

ମଞ୍ଜୁଳ ବସନ୍ତେ ଚୂତ ବୃକ୍ଷ ବୃନ୍ତେ 

ମହକେ ବଉଳ ତହିଁ ।

ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସେ ପରଭୃତ

ମନୋଜ୍ଞ ତା ମଧୁସ୍ବର ,

ମୂର୍ଚ୍ଛନାରୁ ତାର ଝରି ପଡୁଥାଏ 

ମଞ୍ଜୁ ରଙ୍ଗର ସମ୍ଭାର ।

ମହକେ ବିଭୋର ବିତରେ ମଧୁପ

ମଧୁକାଳେ ପ୍ରୀତି ରସ ,

ମର୍ମେ ମର୍ମେ ଜାଗେ ମର୍ମର ଜୀବନେ

ମନୋହର ଫଗୁ ବେଶ ।

ମଳିନ ମନରେ ମାଖିଦିଏ ରଙ୍ଗ

ମିଳନର ପର୍ବ ସେହି,

ମାନବକୁ ଦିଏ ଏକତାର ବାର୍ତ୍ତା 

ମନ୍ତ୍ରଦାତା ହୋଲି ହୋଇ।

ମୋହନ ରାଈର ମେଲଣେ ମଉଜେ

ମୁଖରିତ ହେଲେ ଧରା ,

ମୈତ୍ରୀ ଭାତୃଭାବ ଉଜ୍ଜୀବିତ ହୋଇ

ମନ ହୁଏ ଆତ୍ମହରା ।

ମାଆ ଓ ମାଟିର ଖୁସି ଉଲ୍ଲାସର 

ମମତାରେ ବୋଳା ହୋଲି,

ମହାମିଳନର ମହନୀୟ ଯଜ୍ଞ

ମୁଠା ମୁଠା ହସ ଖାଲି ।।