ମାଆ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ

ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ଲୋ ମାଆ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ

କଳାହାଣ୍ଡି ରାଇଜର ରାଜ ଈଶ୍ବରୀ ।

ମହାବିଦ୍ୟା ଛିନ୍ନମସ୍ତା ତୁ ଖମ୍ବେଶ୍ବରୀ

ତୋ ଆଶିଷେ ହସେ ମାଆ ମାଣିକ୍ୟପୁରୀ ।

ନାଗବ°ଶୀ ରାଜାଙ୍କର ତୁ କୂଳଦେବୀ

ଦୁଃଖ ଦୂରହୁଏ ତୋତେ ହୋଇଲେ ଭାବି।

ରାଜ ଉଆସ ରେ ମାଆ ପାଉଛୁ ପୂଜା

କାରୁଣ୍ଡ ରାଜ୍ୟ ରେ ଉଡେ ତୋହରି ଧ୍ବଜା।

ଭକତ ଭାବରେ ମାଆ ହୋଇଛୁ ବନ୍ଧା

କଳାହାଣ୍ଡି କଳାନିଧି ତୋପାଦେ ଛନ୍ଦା ।

କଳାହାଣ୍ଡି ଥୁଆମୂଳ ସେ ରାମପୁର 

ଯୁଗୁସାଇ ପାଟଣା ଲୋ ଜଙ୍ଗଲ ଘୋର ।

ସେ ଦୁଇ ସ୍ଥାନରେ ପୁଣି ପାଉତୁ ପୂଜା

ପୂଜନ୍ତି ତୋତେଲୋ ମାଆ ରାଜା ପରଜା ।

ତୋତେ ଭଜି ଭବଜଳୁ ହୁଅନ୍ତି ପାରି

ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ଲୋ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ।

ଖମ୍ବ ପରି ରୂପ ତୋର ମସ୍ତକ ନାହିଁ

ପ୍ରତିବର୍ଷ ନୂଆ ମୁଣ୍ଡ ଲାଗି ହୁଅଇ ।

ମୂଳାଷ୍ଟମୀ ନିଶାର୍ଦ୍ଧର ବେଳ ନିର୍ଜନ 

ଗୁପ୍ତପୂଜା ଆୟୋଜନ ହୁଏ ବହନ ।

ମାଟିରେ ନୂଆ ମସ୍ତକ ଗଢା ହୁଅଇ

ପୂଜାକରାଯାଏ ଫୁଲ ଚନ୍ଦନ ଦେଇ ।

ପୁରୁଣା ମୁଣ୍ଡକୁ କଢାଯାଇ ତକ୍ଷଣ

ଜଳରେତ କରାଯାଏ ତା ବିସର୍ଜନ ।

ନୂଆ ମାଟି ମୁଣ୍ଡ ତହିଁ ହୁଏ ରୋପଣ 

ନବକଳେବର ହୁଏ ମାଆ ଙ୍କ ଜାଣ ।

ତାପରେତ ଅଭିଶେକ ବଳି ଅର୍ପଣ

ନୂଆ ରୂପରେ ତୁ ମାଆ ଦେଉ ଦର୍ଶନ ।

ଛିନ୍ନମସ୍ତା ବୋଲି ତେଣୁ ବିଦିତ ତୁହି

ମହିମାମୟୀ ଲୋ ତୋର ତୁଳନା ନାହିଁ ।

ଅଷ୍ଟମୀ ସକାଳେ ହୁଏ ଭାରି ଗହଳ

ନୂଆ ରୂପ ଦେଖିବାକୁ ଭକ୍ତେ ଆକୁଳ।

ଦୀପ ଆଲୁଅରେ ତୋର ଅପୂର୍ବ ରୁପ

ଦରଶନେ ଦୂରହୁଏ ଶୋକ ସନ୍ତାପ ।

ଭକତ ପାଇଁକି ଢାଳୁ କରୁଣା ବାରି

ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ଲୋ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ

ଛତର ଯାତରା ତୋର ଜଗତେ କ୍ଷାତ

ଠୁଳ ହୁଅନ୍ତି ଲୋ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଭକତ ।

ଆଶ୍ବିନ ଶୁକ୍ଳ ଅଷ୍ଟମୀ ଅଧ ରାତିରେ

ଛତର ହୁଅନ୍ତି ବିଜେ ଜେନା ଖାଲରେ ।

ନିଶାର୍ଦ୍ଧରେ ନିର୍ଜନରେ ଗୁପତ ପୂଜା

ଫରଫର ଉଡୁଥାଏ ତୋହରି ଧ୍ବଜା ।

ପୂଜାପରେ ହୁଏ ପୁଣି ଅର୍ପଣ ବଳି

ଲହଲହ ଜ୍ବିହା ମାଲୋ ତୁ ମହାକାଳି ।

ରାତି ପାହିଗଲେ ମହା ନବମୀ ପରା  ଛତର ଯାତରା ତୋର ଦିଶଇ ତୋରା ।

ବାଜୁଥାଏ ଘଣ୍ଟ ଘଣ୍ଟା ବାଜେ ଘୁମୁରା

ଉଛୁଳି ପଡେ ଭବାନୀପାଟଣା ସାରା ।

ଢୋଲ ବାଜୁଥାଏ ପୁଣି ବାଜେ ଢେମସା

ଢାପ୍ ନାଚ ତାଳେତାଳେ ବାଜଇ ତାସା ।

ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ବେଶ ଭକତ ତୋର

ନାଚୁଥାନ୍ତି ଭକତିରେ ହୋଇ ବିଭୋର ।

ପଶୁପକ୍ଷୀ ତୋ ଆଗରେ ପଡନ୍ତି ବଳି

ମନ୍ଦିର କୁ ତୋ ଛତର ଯାଆନ୍ତି ଚଳି ।

 ବିଶ୍ୱାସ ର ଭାବଭକ୍ତି ଖେଳେ ଲହରୀ

ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ଲୋ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ।

ନୂଆଖାଇ ମାଆ ତୋର ପରବ ବଡ

ଦେଉଳ ଦୁଆରେ ହୁଏ ଭକ୍ତ ଙ୍କ ଭିଡ ।

ଭୋଦୁଅ ଶୁକ୍ଳ ଦଶମୀ ଦିନରେ ଭାଇ

କଳାହାଣ୍ଡି ପାଳିଥାଏ ତା ନୂଆଖାଇ ।

ନୂଆ ଧାନ ଖଇ କ୍ଷୀର ଗୁଡ ପ୍ରସାଦ

ତୋ ପାଦରେ ଭକତିର ଶ୍ରଦ୍ଧା ନୈବେଦ୍ୟ ।

ଘରେଘରେ ହୋଇଥାଏ ପୂଜା ତୋହର

ସାନ ମାନେ ବଡଙ୍କୁ କରନ୍ତି ଯୁହାର ।

ନୂଆ ଚାଉଳରେ ରନ୍ଧା ହୁଅଇ କ୍ଷୀରୀ

ପ୍ରସାଦ ପାଆନ୍ତି ଡାକି ମା ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ।

ଏ ଶୂଭ ଦିନରେ ନୂଆ ଘୁମୁରା ଦଳ

ରାତି ନପାହୁଣୁ ଦେଉଳେ ହୁଅନ୍ତି ଠୁଳ ।

ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି ତାଙ୍କ ବାଦ୍ୟ ବାଜଣା

ତୋ ଚରଣେ କଳାକାର କରି ମାଜଣା ।

ଘୁମୁରା ସେ ବୀରବାଦ୍ୟ ରଣ ହୁଙ୍କାର

ଆରମ୍ଭରେ ଗାଇଥାନ୍ତି ଗୁଣ ତୋହର ।

ଗୀତ ତାଳେତାଳେ ସବୁ ପାଦ ମିଳାଇ

ନାଚିଥାନ୍ତି ଭକ୍ତିରେ ତୋ ମହିମା ଗାଇ ।

କାଳେକାଳେ ଭରଷା ତୁ ମାଆ ସବୁରି

ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ଲୋ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ।

ମଙ୍ଗଳବାର ଟି ତୋର ମଙ୍ଗଳମୟୀ

କୃପା କଟାକ୍ଷ ରେ ତୋର ରହିଛୁ ଚାହିଁ ।

ପାଇଦେଲେ ମାଆ ତୋର ପାଦୁକ ପାଣି

ଦୂର ହୁଏ ଅବସାଦ ମାଆ ଭକ୍ତ ରଙ୍କୁଣୀ ।

ସବୁ ଶୂଭକାମେ ଆଗ ତୋର ଅର୍ଚ୍ଚନା

ମାଟିରୁ ଆକାଶ ଗାଏ ତୋର ବନ୍ଦନା ।

ସାକାଳ ସଞ୍ଜରେ ତୋର ଶୂଭ ଆରତୀ

ମନେ ଭରିଦିଏ ମାଆ ଅପୂର୍ବ ଶାନ୍ତି ।

ଦେଉଳ ଦୁଆରେ ଭକ୍ତ ଦୀପ ଜାଳନ୍ତି

କିଏ ମାଗେ ଶାନ୍ତି କିଏ ମାଗଇ ମୁକ୍ତି ।

ଆଖି ରୁ କା ଝରୁଥାଏ ଲୋତକ ଧାର

ମାଆ ମାଆ କହି କିଏ ହୁଏ ଅଧୀର ।

ମମତାମୟୀ ଲୋ ମାଆ ସିନେହମୟୀ

ଦୟାକଲେ ପାପତାପ ଯାଏ ଲୋ ଧୋଇ ।

କବି କଳାକାର ଆଉ ପଣ୍ଡିତ ଯେତେ

ସବୁବେଳେ ଭଜୁଥାନ୍ତି ଚିତ୍ତ ରେତୋତେ ।

ସାରା କଳାହାଣ୍ଡି ମାଲୋ ପ୍ରଗଣା ତୋର

ସବୁରି ମୂଳରେ ତୋର ନାମଟି ସାର ।

ସଭିଙ୍କର ଡାକ ଶୁଣୁ ତୁ କାନ ଡେରି

ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ଲୋ ମାଆ ମାଣିକେଶ୍ବରୀ ।